تئوری ادغام و یکپارچه سازی لوب آهیانه ای-پیشانی(P-FIT) هوش

نوع فایل : word

تعداد صفحات : 86

تعداد کلمات : 45000

مجله : BEHAVIORAL AND BRAIN SCIENCES

انتشار : 2007

ترجمه ی متون جدول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

فونت ترجمه : ب نازنین 12

تاریخ انتشار
27 آگوست 2020
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1885 بازدید
43,500 تومان

عنوان فارسی مقاله:تئوری ادغام و یکپارچه سازی لوب آهیانه ای-پیشانی(P-FIT) هوش:شواهد تصویربرداری عصبی همگرا

چکیده

 آیا بیولوژی یا زیست شناسی هوشی وجود دارد که مشخصه ی بارز سیستم عصبی انسان باشد؟ در این جا ما به معرفی و مرور ۳۷ مطالعه ی تصویر برداری عصبی مدرن برای پاسخ به سوال هالستد ۱۹۴۷ می پردازیم. این محقق به بررسی این موضوع پرداخته است که چگونه مغز و رفتار، از طریق بیان هوش و استدلال، ارتباط دارند. مرور مطالعات از پارادایم ها و الگوهای تصویر برداری عصبی کارکردی (تصویر برداری تشدید مغناطیسی کارکردی، مقطع نگاری گسیلش پوزیترون) و ساختاری (طیف سنجی تشدید مغناطیسی، تصویر برداری تانش انتشاری، مورفومتری مبتنی بر وکسل)،، می توان گفت که تغییرات در یک شبکه ی توزیع یافته، نشان دهنده ی تفاوت های فردی در هوش و استدلال است. ما این شبکه را به صورت نظریه ی یکپارچه سازی آهیانه- پیشانی (P-FIT) توصیف می کنیم. مدل P-FIT شامل مناطق برودمن مغزی (BA) است: قشر پرفرونتال خلفی جانبی (مناطق مغزی ۶، ۹، ۱۰، ۴۵، ۴۶،۴۷)، لوب تحتانی (BA، ۳۹ و ۴۰)، فوقانی (منطقه ی مغزی ۷). مناطق ماده ی سفید (یعنی نورون های عصبی arcuate fasciculus) نیز نقش دارند. P-FIT بر اساس یافته های مطالعات در خصوص ضایعات انسانی از جمله زخم های مغزی، لوبوتومی فرونتال/ لوکوتومی، لوبکتومی گیجگاهی و ضایعاتی که منجر به آسیب به شبکه ی زبانی (یعنی آفازی یا زبان پریشی) می شوند و نیز بر اساس یافته های حاصل از تحقیقات تصویر برداری با شناسایی مناطق مغزی تحت کنترل ژنتیکی قابل توجه است. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که فنون تصویر برداری عصبی مدرن پایه و اساس بیولوژی هوش هستند. ما پیشنهاد می کنیم که P-FIT، دستور العملی را برای مشاهدات تجربی ارایه کرده و تفاوت های فردی در امتیازات آزمون هوش را به تغییرات در ساختار و عملکرد مغز نسبت می دهند. به علاوه، این مدل، چارچوبی را برای تست فرضیات جدید در طرح های ازمایشی اینده ارایه می کند(یکپارچه سازی لوب آهیانه ای-پیشانی).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: The Parieto-Frontal Integration Theory (P-FIT) of intelligence: Converging neuroimaging evidence

Abstract

 “Is there a biology of intelligence which is characteristic of the normal human nervous system?” Here we review 37 modern neuroimaging studies in an attempt to address this question posed by Halstead (1947) as he and other icons of the last century endeavored to understand how brain and behavior are linked through the expression of intelligence and reason. Reviewing studies from functional (i.e., functional magnetic resonance imaging, positron emission tomography) and structural (i.e., magnetic resonance spectroscopy, diffusion tensor imaging, voxel-based morphometry) neuroimaging paradigms, we report a striking consensus suggesting that variations in a distributed network predict individual differences found on intelligence and reasoning tasks. We describe this network as the Parieto-Frontal Integration Theory (P-FIT). The P-FIT model includes, by Brodmann areas (BAs): the dorsolateral prefrontal cortex (BAs 6, 9, 10, 45, 46, 47), the inferior (BAs 39, 40) and superior (BA 7) parietal lobule, the anterior cingulate (BA 32), and regions within the temporal (BAs 21, 37) and occipital (BAs 18, 19) lobes. White matter regions (i.e., arcuate fasciculus) are also implicated. The P-FIT is examined in light of findings from human lesion studies, including missile wounds, frontal lobotomy/leukotomy, temporal lobectomy, and lesions resulting in damage to the language network (e.g., aphasia), as well as findings from imaging research identifying brain regions under significant genetic control. Overall, we conclude that modern neuroimaging techniques are beginning to articulate a biology of intelligence. We propose that the P-FIT provides a parsimonious account for many of the empirical observations, to date, which relate individual differences in intelligence test scores to variations in brain structure and function. Moreover, the model provides a framework for testing new hypotheses in future experimental designs.

 
    دیدگاهتان را بنویسید