تاثیر کوتاه مدت ذرات معلق ترافیک و قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی بر عملکرد قلب

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 18

تعداد کلمات : 9500

مجله : International Journal of Environmental Research and Public Health

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
23 آگوست 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1268 بازدید
26,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:تاثیر کوتاه مدت ذرات  معلق ترافیک و قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی بر عملکرد قلب

 چکیده

  قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای مربوط به ترافیک و قرار گرفتن در معرض صوت به اثرات مضر بر عملکرد قلب کمک می کند ، اما اثرات کوتاه مدت زمینه ای مربوط به قرار گرفتن همزمان در معرض شخصی آنها نامشخص است. هدف این است که تاثیر دوز کل استنشاق ذرات معلق و قرار گرفتن در معرض سر و صدا بر تغییرات پارامترهای الکتروکاردیوگرام (ECG) بین دوره های قبل از دوچرخه سواری و پس از دوچرخه سواری ارزیابی شود. در اواسط ژوئن ۲۰۱۹ ، ما داده های شخصی چهار نفر از شرکت کنندگان در ارتباط با سر و صدا و ذرات معلق (PM2.5 و PM10) و پارامترهای ECG را جمع آوری کردیم. چندین مدل خطی بیزی برای بررسی ارتباط احتمالی بین آلاینده های هوا و قرار گرفتن در معرض سر و صدا و پارامترهای ECG ساخته شده است: ضربان قلب (HR) ، انحراف استاندارد از فواصل طبیعی  (SDNN) ، درصد فواصل RR پی در پی که تفاوت بیشتری با هم دارند. بیش از ۵۰ میلی ثانیه (pNN50) ، میانگین مربع تفاوتهای متوالی فاصله های RR (rMSSD) ، توان فرکانس پایین (LF) ، توان فرکانس بالا (HF) و نسبت توان کم فرکانس بالا (LF/HF) . ما در مجموع ۲۵۵ بخش ۵ دقیقه ای از فواصل RR را تجزیه و تحلیل کردیم. ما مشاهده کردیم که به ازای هر ۱ میکروگرم افزایش دوز استنشاقی تجمع   ۰٫۴۸ (۹۵٪ CI: 0.22 ؛ ۱۵٫۶۱) افزایش در تغییرات ضربان قلب همراه بود ، در حالی که یک درصد از کل دوز سر و صدا با ۰٫۴۹ (۹۵٪) همراه بود. CI: 0.17 ؛ ۰٫۸۳) افزایش تنوع ضربان قلب بین دوره های مربوطه مشاهده شد. هنگامی که PM2.5 در کل مدل معرفی شد ، قرار گرفتن در معرض سر و صدای شخصی دیگر اهمیتی نداشت ، در حالی که ضرایب مورد دوم که قبلاً قابل توجه بودند بدون تغییر باقی ماند. قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض ترافیک ناشی از آلودگی هوا و صوت تاثیری بر تنوع ضربان قلب ندارد. قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای مربوط به ترافیک و قرار گرفتن در معرض صوت به اثرات مضر بر عملکرد قلب کمک می کند ، اما اثرات کوتاه مدت زمینه ای مربوط به قرار گرفتن همزمان در معرض شخصی آنها نامشخص است. هدف این است که تاثیر دوز کل استنشاق ذرات معلق و قرار گرفتن در معرض سر و صدا بر تغییرات پارامترهای الکتروکاردیوگرام (ECG) بین دوره های قبل از دوچرخه سواری و پس از دوچرخه سواری ارزیابی شود. در اواسط ژوئن ۲۰۱۹ ، ما داده های شخصی چهار نفر از شرکت کنندگان در ارتباط با سر و صدا و ذرات معلق (PM2.5 و PM10) و پارامترهای ECG را جمع آوری کردیم. چندین مدل خطی بیزی برای بررسی ارتباط احتمالی بین آلاینده های هوا و قرار گرفتن در معرض سر و صدا و پارامترهای ECG ساخته شده است: ضربان قلب (HR) ، انحراف استاندارد از فواصل طبیعی به طبیعی (SDNN) ، درصد فواصل RR پی در پی که تفاوت بیشتری با هم دارند. بیش از ۵۰ میلی ثانیه (pNN50) ، میانگین مربع تفاوتهای متوالی فاصله های RR (rMSSD) ، توان فرکانس پایین (LF) ، توان فرکانس بالا (HF) و نسبت توان کم فرکانس بالا (LF/HF) . ما در مجموع ۲۵۵ بخش ۵ دقیقه ای از فواصل RR را تجزیه و تحلیل کردیم. ما مشاهده کردیم که به ازای هر ۱ میکروگرم افزایش دوز استنشاقی تجمع PM2.5 با ۰٫۴۸ (۹۵٪ CI: 0.22 ؛ ۱۵٫۶۱) افزایش در تغییرات ضربان قلب همراه بود ، در حالی که یک درصد از کل دوز سر و صدا با ۰٫۴۹ (۹۵٪) همراه بود. CI: 0.17 ؛ ۰٫۸۳) افزایش تنوع ضربان قلب بین دوره های مربوطه. هنگامی که PM2.5 در کل مدل معرفی شد ، قرار گرفتن در معرض سر و صدای شخصی دیگر اهمیتی نداشت ، در حالی که ضرایب مورد دوم که قبلاً قابل توجه بودند بدون تغییر باقی ماند. قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض ترافیک ناشی از آلودگی هوا و صوت تاثیری بر تنوع ضربان قلب ندارد.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Short-Term Impact of Traffic-Related Particulate Matter and Noise Exposure on Cardiac Function

Abstract

 Exposure to traffic-related air pollution and noise exposure contributes to detrimental effects on cardiac function, but the underlying short-term effects related to their simultaneous personal exposure remain uncertain. The aim is to assess the impact of total inhaled dose of particulate matter and total noise exposure on the variations of electrocardiogram (ECG) parameters between pre-cycling and post-cycling periods. Mid-June 2019, we collected four participants’ personal exposure data related to traffic-related noise and particulate matter (PM2.5 and PM10) as well as ECG parameters. Several Bayesian linear models were built to examine a potential association between air pollutants and noise exposure and ECG parameters: heart rate (HR), standard deviation of the normal-to-normal intervals (SDNN), percentage of successive RR intervals that differ by more than 50 ms (pNN50), root mean square of successive RR interval differences (rMSSD), low-frequency power (LF), high-frequency power (HF), and ratio of low- to high-frequency power (LF/HF). We analyzed in total 255 5-min segments of RR intervals. We observed that per 1 µg increase in cumulative inhaled dose of PM2.5 was associated with 0.48 (95% CI: 0.22; 15.61) increase in variation of the heart rate, while one percent of total noise dose was associated with 0.49 (95% CI: 0.17; 0.83) increase in variation of heart rate between corresponding periods. Personal noise exposure was no longer significant once the PM2.5 was introduced in the whole model, whilst coefficients of the latter that were significant previously remained unchanged. Short-term exposure to traffic-related air and noise pollution did not, however, have an impact on heart rate variability.