آلودگی میکروپلاستیک در دستگاه گوارش انسان و مواد مصرفی روزانه

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 17

تعداد کلمات : 5600

مجله : sustainability

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
9 آوریل 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1381 بازدید
39,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:آلودگی میکروپلاستیک در دستگاه گوارش انسان و مواد مصرفی روزانه مرتبط با جامعه کشاورزی اندونزی

 چکیده

  پلاستیک یکی از فراوان ترین آلاینده ها در محیط زیست است. در نتیجه فرآیندهای فیزیکی طبیعی، پسماند‌های پلاستیکی بزرگ به ذرات ریز (کمتر از ۵ میلی‌متر) به نام میکروپلاستیک تجزیه می‌شوند. میکروپلاستیک ها به دلیل اندازه، فراوانی و دوام خود به طور گسترده در محیط پخش می شوند و مواد غذایی و آبی را که برای مصرف انسان در نظر گرفته شده است آلوده می کنند. میزان آلودگی میکروپلاستیک در بدن انسان هنوز مشخص نیست زیرا مطالعات کمی در مورد آلودگی میکروپلاستیک در نمونه‌های انسانی وجود دارد و در بیشتر مطالعات، داده‌ها از ساکنان شهر جمع‌آوری شده است. علیرغم داشتن چهارمین جمعیت و چهارمین تولیدکننده پسماند پلاستیکی در جهان و دومین آلوده کننده بزرگ پلاستیک در اقیانوس، در حال حاضر هیچ اطلاعاتی در مورد قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک برای جمعیت اندونزی وجود ندارد. مطالعات متعددی در مورد آلودگی میکروپلاستیک موجود در غذاهای دریایی و موجودات آب شیرین از اندونزی گزارش شده است و این احتمال وجود دارد که میکروپلاستیک ها دستگاه گوارش اندونزیایی ها را آلوده کرده باشند. با استفاده از طیف‌سنجی رامان، آلودگی میکروپلاستیک را در ۷ نمونه از ۱۱ نمونه مدفوع آنالیز شده جمع‌آوری‌شده از یک جامعه کشاورز در روستای کوهستانی پاست، جاوا شرقی، اندونزی شناسایی کردیم. پلی پروپیلن (PP) فراوان ترین و رایج ترین نوع میکروپلاستیک مشاهده شده بود و در چهار نمونه از نمونه های مثبت با میانگین غلظت ۱۰٫۱۹ میکروگرم در هر گرم مدفوع (μg/g) یافت شد. میکروپلاستیک‌ها همچنین در غلظت‌های بالا در تمپه (کیک سویا، منبع پروتئین اصلی برای اندونزیایی‌ها)، نمک‌های خوراکی و خمیر دندان که به طور منظم توسط شرکت‌کنندگان در مطالعه مصرف و استفاده می‌شد، شناسایی شدند. PP به ویژه در نمک های خوراکی (۲٫۶ میکروگرم بر گرم) و خمیر دندان (۱۵٫۴۲ میکروگرم در گرم) بالا بود، که نشان می دهد این محصولات ممکن است به آلودگی دستگاه گوارش در جمعیت مورد مطالعه کمک کنند. این مطالعه آزمایشی آلودگی میکروپلاستیک را در جمعیت روستایی اندونزی و در مواد مصرفی روزانه آنها نشان داد، که نشان دهنده گستره گسترده آلودگی میکروپلاستیک فراتر از مناطق شهری است.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Microplastic Contamination in the Human Gastrointestinal Tract and Daily Consumables Associated with an Indonesian Farming Community

Abstract

 Plastic is one of the most abundant pollutants in the environment. As a result of natural physical processes, large plastic waste is degraded into microsized particles (<5 mm) called microplastics. Because of their size, abundance, and durability, microplastics are widely distributed in the environment, contaminating food and water intended for human consumption. The extent of microplastic contamination in the human body is still unclear because there are few studies concerning microplastic contamination in human specimens and, in most studies, data were collected from city dwellers. Despite having the fourth largest population and being the fourth largest plastic waste producer in the world and second largest plastic polluter in the ocean, there are currently no data with respect to microplastic exposure for the Indonesian population. Several studies have reported on microplastic contamination in seafood and freshwater organisms from Indonesia, and it is likely that microplastics have contaminated the gastrointestinal tracts of Indonesians. Using Raman spectroscopy, we detected microplastic contamination in 7 out of 11 analyzed stool samples collected from a farming community in the highland village of Pacet, East Java, Indonesia. Polypropylene (PP) was the most abundant and prevalent type of microplastic observed, and it was found in four of the positive samples with an average concentration of 10.19 microgram per gram of feces (µg/g). Microplastics were also detected at high concentrations in tempeh (soybean cake, a staple protein source for Indonesians), table salts, and toothpaste, which were regularly consumed and used by the study participants. PP was particularly high in table salts (2.6 µg/g) and toothpaste (15.42 µg/g), suggesting that these products might contribute to the gastrointestinal contamination in the studied population. This pilot study indicated microplastic contamination in the rural Indonesian population and in their daily consumables, demonstrating the far-reaching extent of microplastic pollution beyond urban areas.