ایبوپروفن در غلظت های درمانی بر ترشح سلول های استرومای مزانشیمی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 29

تعداد کلمات : 10000

مجله : biomolecules

انتشار : 2022

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
1 آوریل 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1376 بازدید
36,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:ایبوپروفن در غلظت های درمانی بر ترشح سلول های استرومای مزانشیمی مغز استخوان انسان تأثیر می گذارد، اما بر ظرفیت تکثیر و مهاجرت آنها تأثیر نمی گذارد

 چکیده

  سلول های استرومایی مزانشیمی (MSCs) قادرند فعالیت سیستم ایمنی و فرآیندهای بازسازی را عمدتاً از طریق ترشح چندین فاکتور محلول، از جمله پروستاگلاندین E2  PGE2  تعدیل کنند. PGE2 در نتیجه فعالیت سیکلواکسیژنازها (COX) تولید می شود. در مطالعه حاضر، بررسی کردیم که چگونه ایبوپروفن، یک مهارکننده غیرانتخابی COX، بر تکثیر، مهاجرت و ترشح سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان انسان (hBM-MSCs) تأثیر می‌گذارد. برای این منظور، شش جمعیت hBM-MSCs با ایبوپروفن در دوزهایی تحت درمان قرار گرفتند که با حداکثر غلظت سرمی در طول درمان دارویی استاندارد تفاوتی نداشت. درمان با ایبوپروفن (۲۵ یا ۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر) به طور قابل ملاحظه ای ترشح PGE2 را در تمام جمعیت های آزمایش شده کاهش داد. پس از تجویز ایبوپروفن، سلول‌های بنیادی مزانشیمی تحت آزمایش‌های تکثیر (BrdU)، مهاجرت ترانسول و اسکراچ قرار گرفتند، در حالی که اثر آن بر ترشح سلول‌های بنیادی مزانشیمی توسط تست‌های ایمنی پروتئوم پروفیلر و لومینکس ارزیابی شد. ایبوپروفن تغییرات آماری معنی داری در میزان تکثیر و توانایی مهاجرت سلول های بنیادی مزانشیمی ایجاد نکرد (۰۵/۰p>). با این حال، ایبوپروفن (۲۵ میکروگرم در میلی لیتر به مدت ۳ روز) میانگین ترشح   را به طور  معنیداری (در ۸٪) در مقایسه با ترشح سلول های بنیادی مزانشیمی کنترل (۰٫۰۵ > P)کاهش داد. نتایج ما نشان می‌دهد که ایبوپروفن در غلظت‌های درمانی ممکن است ویژگی‌های پیش ساز hBM-MSCs را مختل کند(ایبوپروفن در غلظت های درمانی).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Ibuprofen in Therapeutic Concentrations Affects the Secretion of Human Bone Marrow Mesenchymal Stromal Cells, but Not Their Proliferative and Migratory Capacity

Abstract

 Mesenchymal stromal cells (MSCs) are able to modulate the immune system activity and the regeneration processes mainly through the secretion of multiple soluble factors, including prostaglandin E2 (PGE2). PGE2 is produced as a result of cyclooxygenases (COX) activity. In the present study, we investigated how ibuprofen, a nonselective COX inhibitor, affects the proliferation, migration and secretion of human bone marrow MSCs (hBM-MSCs). For this purpose, six hBM-MSCs populations were treated with ibuprofen at doses which do not differ from maximum serum concentrations during standard pharmacotherapy. Ibuprofen treatment (25 or 50 µg/mL) substantially reduced the secretion of PGE2 in all tested populations. Following ibuprofen administration, MSCs were subjected to proliferation (BrdU), transwell migration, and scratch assays, while its effect on MSCs secretome was evaluated by Proteome Profiler and Luminex immunoassays. Ibuprofen did not cause statistically significant changes in the proliferation rate and migration ability of MSCs (p > 0.05). However, ibuprofen (25 µg/mL for 3 days) significantly decreased mean secretion of: CCL2 (by 44%), HGF (by 31%), IL-6 (by 22%), VEGF (by 20%) and IL-4 (by 8%) compared to secretion of control MSCs (p < 0.05). Our results indicate that ibuprofen at therapeutic concentrations may impair the pro-regenerative properties of hBM-MSCs.