بررسی تاثیر پروپوفول و ایسفلوران بر روی فشار اکسیژن سرخرگی، فشار سرخرگی متوسط و تغییرات ضربان قلب

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 13

تعداد کلمات : 3700

مجله : Iran Red Crescent Med

انتشار : 2014

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
14 فوریه 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1080 بازدید
25,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:بررسی تاثیر پروپوفول و ایسفلوران بر روی فشار اکسیژن سرخرگی، فشار سرخرگی متوسط و تغییرات ضربان قلب بعد از تهویه یک ریه‌ای در جراحی‌های توراسیک

 چکیده

زمینه و هدف: هیپوکسی در اثر تهویه یک ریه (OLV) به دلیل شنت شریانی وریدی رگ غیر اشباع ریه رخ می دهد. انقباض عروق ریوی هیپوکسیک (HPV) به عنوان مکانیزم دفاعی در برابر شنت عمل می کند. در جراحی قفسه سینه ، داروهای بیهوشی با حداقل اثر بازدارندگی بر HPV و حداقل تغییرات همودینامیکی ترجیح داده می شوند.

اهداف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات پروپوفول و ایزوفلوران بر فشار اکسیژن شریانی بیماران به دنبال تهویه مایع در حین جراحی های قفسه سینه انجام شد.

مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی که در ایران انجام شد ، ۶۰ بیمار با ASA (انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا) کلاس I و II که کاندیدای توراکوتومی انتخابی راست بودند ، به دو گروه تقسیم شدند. القا بیهوشی در دو گروه با استفاده از همان روش انجام شد و لوله تراشه دو لومن سمت چپ وارد شد. در گروه اول از پروپوفول برای نگهداری بیهوشی و از ایزوفلوران برای گروه دوم استفاده شد. در طی تهویه دو ریه و در دقیقه ۵ و ۱۰ پس از OLV ، ABG (گاز خون شریانی) (برای تشخیص میانگین فشار اکسیژن شریانی) ، فشار متوسط ​​شریانی و ضربان قلب ثبت شد(بررسی تاثیر پروپوفول و ایسفلوران).

یافته ها: ۶۰ بیمار (میانگین سنی ۶۳/۱۸ ۱۸۱۲/۴ = ۴ سال) به دو گروه تقسیم شدند. سن و جنس افراد از نظر آماری بین دو گروه تفاوت نداشت. در گروه پروپوفول ، فشار اکسیژن شریانی در طی تهویه دو ریه و در ۵ و ۱۰ دقیقه پس از OLV 263 ± ۱۳۶، ۲۱۷ و ۱۸۲٫۳۴ ± ۱۲۲٫۳۹ بود. در گروه ایزوفلوران به ترتیب ۵/۵۵ ± ۲۰۶٫۲۹ ، ۱۱۸٫۹۰ ± ۱۶۴٫۷۸ و ۲۱۹ و ۲۱۵ میلی متر جیوه گزارش شد. در گروه پروپوفول ، میانگین فشار شریانی در طی تهویه دو ریه ، و ۵ و ۱۰ دقیقه پس از OLV ، به ترتیب ۸۴٫۰۱ ± ۲۰٫۶۷ ، ۸۸٫۱۵ ۲۰٫۲۳ و ۸۶٫۱۰ ± ۱۳٫۱۳ بود. در مورد گروه ایزوفلوران ، به ترتیب ۱۷/۱۷ ۶۶ ۶۶/۷۹ ، ۱۹/۲۰ ± ۷۸/۸۴ و ۰۷/۱۷ ± ۱۷/۸۶ میلی متر جیوه گزارش شد. در گروه پروپوفول ، ضربان قلب در هنگام تهویه دو ریه و دقیقه ۵ و ۱۰ پس از OLV به ترتیب ۲۰٫۲۰ ± ۷۷٫۹۲ ، ۳۴٫۱۸ ± ۹۴٫۰ و ۲۱٫۰۳ ± ۹۴٫۳۳ بود. در گروه ایزوفلوران به ترتیب ۹۶/۱۶ ± ۸۷/۹۲ ، ۷۵/۱۸ ± ۸/۹۱ و ۲۰/۱۷ ± ۰۵/۹۱ دقیقه گزارش شد. این مقادیر از نظر آماری در دو گروه مطالعه مشابه بود.

نتیجه گیری: اثرات پروپوفول بر همودینامیک و فشار اکسیژن شریانی در هنگام تهویه یک یا دو ریه با ایزوفلوران متفاوت نبود.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: A Comparison of Effects of Propofol and Isoflurane on Arterial Oxygenation Pressure, Mean Arterial Pressure and Heart Rate Variations Following One-Lung Ventilation in Thoracic Surgeries

Abstract

Background: Hypoxia occurs during one-lung ventilation (OLV) due to the arteriovenous shunt of unsaturated pulmonary venous blood. Hypoxic pulmonary vasoconstriction (HPV) acts as a defense mechanism against shunting. In thoracic surgery, anesthetics with minimal inhibitory effect on HPV and minimal hemodynamic changes are preferred. Objectives: The present study aimed to evaluate the effects of propofol and isoflurane on patients’ arterial oxygen pressure following onelung ventilation during thoracic surgeries. Materials and Methods: In this randomized clinical trial study which was conducted in Iran, sixty patients with ASA (The American Society of Anesthesiologists) class I & II who were candidates for right elective thoracotomy were divided in two groups. Induction of anesthesia in the two groups was conducted using the same method, and left double-lumen endotracheal tube was inserted. In the first group propofol was used for the maintenance of anesthesia, and isoflurane for the second group. During two-lung ventilation and at minutes 5 and 10 after OLV, ABG (arterial blood gas) (for detecting the mean pressure of arterial oxygen), mean arterial pressure and heart rate were recorded. Results: Sixty patients (mean age = 4124.18 ± 18.63 years) were divided into two groups. The age and gender of the subjects were not statistically different between the two groups. In the propofol group, the arterial oxygen pressure during two-lung ventilation and at 5th and 10th minutes after OLV was 263.14 ± 136.19, 217.40 ± 133.99 and 182.34 ± 122.39; in the isoflurane group, it was reported as 206.29 ± 135.59, 164.78 ± 118.90 and 155.35 ± 109.21 mmHg, respectively. In the propofol group, mean arterial pressure during two-lung ventilation, and 5th and 10th minutes after OLV, was 84.01 ± 20.67, 88.15 ± 20.23 and 86.10 ± 19.13, respectively; regarding the isoflurane group, it was reported as 79.66 ± 17.04, 84.78 ± 20.19 and 86.50 ± 17.07 mmHg, respectively. In the propofol group, heart rate during two-lung ventilation, and 5th and 10th minutes after OLV was 92.77 ± 17.20, 94.0 ± 18.34 and 94.33 ± 21.03, respectively; In the isoflurane group, it was reported as 92.87 ± 16.96, 91.8 ± 18.75 and 91.05 ± 17.20 min, respectively. These values were statistically similar in the two study groups. Conclusions: The effects of propofol on hemodynamics and arterial oxygen pressure during one- or two-lung ventilation were not different from those of isoflurane.