بررسی تاثیر بی حسی دسفرلران-رمی فنتانیل در مقابل بی حسی پروپوفول-رمی فنتانیل بر اکسیژناسیون شریانی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 15

تعداد کلمات : 4700

مجله : Anesthesiology

انتشار : 2017

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
14 فوریه 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1055 بازدید
25,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:بررسی تاثیر بی حسی دسفرلران-رمی فنتانیل در مقابل بی حسی پروپوفول-رمی فنتانیل بر اکسیژناسیون شریانی در طی تهویه یک ریه ای برای جراحی توراکوسکوپی: کارازمایی تصادفی

 چکیده

زمینه و هدف: تهویه یک ریه ای در حین جراحی قفسه سینه اکسیژن رسانی سیستمیک طبیعی را مختل می کند. با این حال ، اثر داروهای بیهوشی بر اکسیژناسیون شریانی در طی تهویه یک ریه  ای در مطالعات انسانی به خوبی اثبات نشده است. در این کارآزمایی بالینی ، ما بررسی کردیم که آیا با توجه به اکسیژن رسانی در طی تهویه یک ریه برای جراحی توراکوسکوپی می توان تفاوتی بین بی حسی دسفرلوران-رمی فنتانیل و پروپوفول-رمی فنتانیل مشاهده کرد.

روش ها: بیماران بزرگسال مبتلا به سرطان ریه ، که برای لوبکتومی توراکوسکوپیک ویدئویی بدون پشتیبانی از اکسیژن قبل از عمل برنامه ریزی شده بودند ، برای دریافت دسفرلران یا پروپوفول ، با تزریق مداوم رمی فنتانیل در هر دو گروه غربالگری و تصادفی شدند. تهویه مکانیکی با حجم جزر و مدی ۸ میلی لیتر در کیلوگرم و FIO2 0.5 در هنگام تهویه دو ریه ، و ۶ میلی لیتر در کیلوگرم و ۱٫۰ در هنگام تهویه یک ریه ، هر دو با فشار مثبت در بازدم ۵ انجام شد. تجزیه و تحلیل گاز خون شریانی قبل از عمل ، در طی تهویه دو ریه ، و پس از ۱۵ ، ۳۰ ، ۴۵ و ۶۰ دقیقه از تهویه یک ریه انجام شد. نقطه پایانی اولیه PaO2 در ۳۰ دقیقه پس از شروع تهویه یک ریه بود. تجزیه و تحلیل آماری شامل آزمون t مستقل برای نقطه پایانی اولیه و یک مدل ترکیبی با تجزیه و تحلیل پس از بررسی برای ارزیابی تغییرات در مقادیر بود(تاثیر بی حسی دسفرلران-رمی فنتانیل).

یافته ها: بیماران از ۹ ژوئیه تا ۲ دسامبر ۲۰۱۴ جذب شدند. در مجموع ، ۱۰۳ بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (۵۲ نفر در گروه دسفرلران و ۵۱ نفر در گروه پروپوفول). نقطه پایانی اولیه ، PaO2 در ۳۰ دقیقه تهویه یک ریه در گروه دسفرلران کمتر از گروه پروپوفول بود (۷۲ ۱۷۰ ۱۷۰ در مقابل ۸۲ ± ۲۰۲ میلی متر جیوه ؛ ۰۳۹/۰ = p). تغییرات سریالی در PaO2 در هنگام تهویه یک ریه ، در مقایسه با بیهوشی پروپوفول ، سطح کمتری را در طی بیهوشی دسفرلوران نشان داد (اختلاف میانگین ، ۴۵ میلی متر جیوه ؛ ۹۵٪ فاصله اطمینان ، ۱۶-۷۵ میلی متر جیوه ؛ ۰٫۰۰۳ = p).

نتیجه گیری: در نتیجه ، بیهوشی دسفرلوران-رمی فنتانیل منجر به کاهش اکسیژناسیون شریانی در مقایسه با بیهوشی پروپوفول-رمی فنتانیل در هنگام تهویه یک ریه برای جراحی توراکوسکوپی در بیماران مبتلا به سرطان ریه می شود.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Effect of desflurane-remifentanil vs. Propofol-remifentanil anesthesia on arterial oxygenation during one-lung ventilation for thoracoscopic surgery: a prospective randomized trial

Abstract

One-lung ventilation (OLV) during thoracic surgery can rapidly result in impaired systemic oxygenation. The grade of hypoxemia during OLV is mainly influenced by an increase in shunt and dead space. Hypoxic pulmonary vasoconstriction (HPV) is a physiological protective mechanism that diverts pulmonary perfusion from the non-ventilated to the ventilated area of the lung, thereby decreasing the shunt of unsaturated blood and ameliorating the degree of hypoxemia. This physiologic modulation is influenced by numerous factors such as various drugs, temperature, acid– base status, airway pressure, patient position, and cardiac output [1]. In numerous animal studies and in studies of isolated lungs, HPV has been shown to be modulated by volatile anesthetics [1–5]. However, human studies have yielded inconsistent results regarding the effects of different anesthetics on systemic oxygenation during OLV [6–10]. Moreover, the effects of desflurane-remifentanil balanced anesthesia have not been evaluated in a clinical study. Most halogenated inhaled anesthetics are characterized by its dose-dependent systemic vasodilatory effect [11–14]. We hypothesized that the vasodilatory effect of desflurane may affect any protective role of HPV, thus impair oxygenation during OLV, even when it is used as a balanced anesthesia, compared with total intravenous anesthesia (TIVA). To evaluate this hypothesis, we compared the effects of two commonly used modern anesthetics, desflurane and propofol, with concomitant remifentanil continuous infusion in both arms, on systemic oxygenation during OLV for video-assisted thoracoscopic surgery.