پاسخ ترانسکریپتومیک سلول‌های سرطان سینه MDA-MB-231 به دوکوزاهگزانوئیک اسید

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 26

تعداد کلمات : 10800

مجله : International Journal of Environmental Research and Public Health

انتشار : 2020

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
2 دسامبر 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1314 بازدید
26,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:پاسخ ترانسکریپتومیک سلول‌های سرطان سینه MDA-MB-231 به دوکوزاهگزانوئیک اسید: تنظیم کاهشی ژن‌های متابولیسم لیپید و کلسترول و تنظیم افزایشی ژن‌های مسیر  استرس پروآپوپتیک

 چکیده

  علیرغم تلاش های قابل توجه در پیشگیری و درمان، سرطان سینه یکی از نگرانی های عمده سلامت عمومی در سراسر جهان است. مطالعات متعدد با استفاده از رده های سلولی سرطان پستان اثرات ضد تکثیری و پری آپوپتوتیک اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA) را نشان داده است. برخی از مطالعات همچنین اثر مهاری DHA را بر مهاجرت و تهاجم سلول‌های سرطان پستان نشان داده‌اند و DHA را به یک عامل ضد متاستاتیک بالقوه تبدیل می‌کنند. بنابراین، DHA پتانسیل خود را به عنوان یک ادجوانت شیمی درمانی نشان داده است. با این حال، مکانیسم‌های مولکولی که باعث ایجاد اثرات DHA می‌شوند نامشخص باقی می‌مانند، و هدف این مطالعه ارائه یک مبنای ترانسکریپتومیک برای تحقیقات سلولی و مولکولی بیشتر بود. بنابراین، سلول های MDA-MB-231 با ۱۰۰ میکرومولار DHA به مدت ۱۲ ساعت یا ۲۴ ساعت قبل از تجزیه و تحلیل RNA-seq تیمار شدند. نتایج نشان‌دهنده تأثیر زیاد تیمار با DHA بر رونوشت، به‌ویژه پس از ۲۴ ساعت درمان است. تأثیر DHA به‌ویژه در ژن‌های دخیل در مسیر بیوسنتز کلسترول که به شدت کاهش می‌یابد، و پاسخ استرس شبکه آندوپلاسمی (ER) که برعکس تنظیم افزایشی می‌شود، قابل مشاهده است. این استرس ER و پاسخ پروتئین آشکار می‌تواند اثر پیش آپوپتوتیک DHA را توضیح دهد. بیان ژن های مربوط به مهاجرت و تهاجم (به ویژه SERPINE1، PLAT و MMP11) نیز تحت تأثیر DHA قرار می گیرد. در نتیجه، این تجزیه و تحلیل ترانسکریپتومیک از اثرات ضد تکثیر، پیش آپوپتوز و ضد تهاجمی DHA پشتیبانی می‌کند و راه‌های جدیدی برای درک مکانیسم‌های مولکولی آن فراهم می‌کند(ترانسکریپتومیک سلول‌های سرطان سینه).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Transcriptomic Response of Breast Cancer Cells MDA-MB-231 to Docosahexaenoic Acid: Downregulation of Lipid and Cholesterol Metabolism Genes and Upregulation of Genes of the Pro-Apoptotic ER-Stress Pathway

Abstract

 Despite considerable efforts in prevention and therapy, breast cancer remains a major public health concern worldwide. Numerous studies using breast cancer cell lines have shown the antiproliferative and pro-apoptotic effects of docosahexaenoic acid (DHA). Some studies have also demonstrated the inhibitory effect of DHA on the migration and invasion of breast cancer cells, making DHA a potential anti-metastatic agent. Thus, DHA has shown its potential as a chemotherapeutic adjuvant. However, the molecular mechanisms triggering DHA effects remain unclear, and the aim of this study was to provide a transcriptomic basis for further cellular and molecular investigations. Therefore, MDA-MB-231 cells were treated with 100 µM DHA for 12 h or 24 h before RNA-seq analysis. The results show the great impact of DHA-treatment on the transcriptome, especially after 24 h of treatment. The impact of DHA is particularly visible in genes involved in the cholesterol biosynthesis pathway that is strongly downregulated, and the endoplasmic reticulum (ER)-stress response that is, conversely, upregulated. This ER-stress and unfolded protein response could explain the pro-apoptotic effect of DHA. The expression of genes related to migration and invasion (especially SERPINE1, PLAT, and MMP11) is also impacted by DHA. In conclusion, this transcriptomic analysis supports the antiproliferative, pro-apoptotic and anti-invasive effects of DHA, and provides new avenues for understanding its molecular mechanisms.