تزریق اسکلروزانت های فوم و فعالیت انعقادی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 22

تعداد کلمات : 7000

مجله : Phlebology: The Journal of Venous Disease

انتشار : 2014

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
21 اکتبر 2020
دسته بندی
تعداد بازدیدها
940 بازدید
29,500 تومان

عنوان فارسی مقاله:تزریق اسکلروزانت های فوم منجر به یک فعالیت انعقادی وابسته به فاصله، هموکانسترتیشن و افزاش سطوح دی مر می‌شود

چکیده

هدف: بررسی اثرات بیولوژیکی اسکلروتراپی فوم در بدن انسان.

مواد و روش‌ها: اسکلروتراپی تحت هدایت سونوگرافی با استفاده از تترادسیل سولفات سدیم ۳٪ یا پلییدوکانول انجام شد. در مجموع ۱۵ میلی لیتر فوم تزریق شد. نمونه‌ها از وریدهای ضد انعقادی، رگ‌های صاف هدف و رگ‌های عمیق مجاور قبل، بلافاصله بعد از و ۱ ساعت بعد از عمل جمع آوری شد. نمونه‌های رحم صافن نیز به صورت متوالی در فواصل ۱۵ سانتی متری تنظیم شده‌اند. زمان لخته شدن، دی دیمر، شمارش سلولی و پارامترهای بیوشیمیایی اندازه گیری شد. سطوح دی دیمر یک هفته بعد تکرار شد.

یافته‌ها: ۴۰ روش انجام شد. زمان لخته شدن سیستمیک توسط این روش تحت تأثیر قرار نگرفت. تزریق ۰٫۵ میلی لیتر فوم ۵ سانتیمتر از اتصالات مربوطه سبب فعال شدن پروکوآگولانت در رگهای عمیق سدیم (سدیم تترادیکل سولفات) و رگهای سفتنی هدف (سدیم تترادسیل سولفات و پلییدوکانول) می‌شود. اثر پروتئین انعقادی در رگهای هدف به حداکثر ۱۵ سانتیمتر رسيد اما در ۴۵ سانتیمتر نرمال شد. سطح D-دیرر به طور قابل توجهی ۱ ساعت پس از درمان با یک عامل افزایش یافت و یک هفته بعد افزایش یافت. سدیم تترادیکل سولفات و به میزان کم پلییدوکانول موجب تغییرات بیوشیمیایی شده است که با هموگلوبین خون مرتبط است(تزریق اسکلروزانت های فوم).

نتيجه گيري: تزريق اسكلرانسانت هاي فوم باعث فعاليت پروكوكوژنتال وابسته به فاصله در عروق در معرض انسداد می‌شود.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Infusion of foam sclerosants results in a distance-dependent procoagulant activity, haemoconcentration and elevation of D-dimer levels

Abstract

Objective To investigate the biological effects of foam sclerotherapy in vivo.

Materials and methods Ultrasound-guided sclerotherapy was performed using a 3% sodium tetradecyl sulphate or polidocanol. A total of 15 mL of foam was injected. Samples were collected from antecubital veins, target saphenous veins and the adjoining deep veins before, immediately after and 1 hour after the procedure. Saphenous vein samples were also taken sequentially at set 15 cm intervals. Clotting times, D-dimer, cell counts and biochemical parameters were measured. D-dimer levels were repeated one week later.

Results Forty procedures were performed. Systemic clotting times were not affected by the procedure. Injection of 0.5 mL of foam 5 cm away from the relevant junctions resulted in procoagulant activity in the adjoining deep veins (sodium tetradecyl sulphate) and the target saphenous veins (sodium tetradecyl sulphate and polidocanol). The procoagulant effect in the target veins reached a peak at 15 cm but normalised at 45 cm. D-dimer levels were significantly increased 1 hour after treatment with either agent and remained elevated one week later. Sodium tetradecyl sulphate and to a lesser degree polidocanol induced biochemical changes consistent with haemoconcentration.

Conclusion Infusion of foam sclerosants results in a distance-dependent procoagulant activity in the exposed vessels. Foam sclerotherapy results in haemoconcentration and elevation of D-dimer.