به سوی درمان و التیام بیماری پروانه ای (اپیدرمولیز بولوزا)

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 6

تعداد کلمات : 2300

مجله : PNAS

انتشار : 2019

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
24 دسامبر 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1242 بازدید
26,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:به سوی درمان و التیام بیماری پروانه ای (اپیدرمولیز بولوزا)

 چکیده

 اشکال ارثی اپیدرمولیز بولوزا (EB)، یک گروه ناهمگن از اختلالات شکنندگی پوست، با تاول و فرسایش با درجه بالایی از عوارض ظاهر می شود (۱-۳). طیف فنوتیپی بسیار متغیر است و در شدیدترین موارد، بیماران در اوایل دوره پس از زایمان یا در عرض چند ماه پس از تولد به دلیل عوارض پوست شکننده مانند عفونت، سپسیس، کم آبی بدن و تغییرات متابولیک می میرند. برخی از این موارد همچنین با تظاهرات خارج جلدی در اشکال سندرم EB همراه است که بر ریه ها، کلیه ها و قلب تاثیر می گذارد (۴). هیچ درمان موثری برای EB وجود ندارد. در PNAS، جیگو و همکاران. (۵) گزارشی در مورد رویکرد درمانی با واسطه CRISPR/ Cas9 برای نوعی EB ارایه کردند.

برای درک اساس مولکولی EB، شناخت کمپلکس های چسبندگی متشکل از پروتئین های متقابل، که شبکه ای مسئول چسبندگی سلول به سلول کراتینوسیت و ارتباط پایدار اپیدرم و درم زیرین را تشکیل می دهند، حیاتی است (شکل ۱). در حال حاضر، ۲۱ ژن متمایز وجود دارد که نشان داده شده است که دارای جهش در اشکال مختلف EB هستند (۶، ۷). موقعیت توپوگرافی ژن های جهش یافته در اپیدرم و ناحیه غشای پایه پوستی، انواع و ترکیبات جهش ها، و پیامدهای آنها در سطوح mRNA و پروتئین به طور کلی تنوع فنوتیپی فوق العاده در این گروه از اختلالات را توضیح می دهد(درمان و التیام بیماری پروانه ای).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Toward treatment and cure of epidermolysis bullosa

Abstract

 Heritable forms of epidermolysis bullosa (EB), a heterogeneous group of skin fragility disorders, manifest with blistering and erosions with high degree of morbidity (1–3). The phenotypic spectrum is highly variable, and in the most severe cases the patients die within the early postnatal period or within a few months of life due to complications of fragile skin, such as infections, sepsis, dehydration, and metabolic alterations. Some of these cases are also associated with extracutaneous manifestations in the syndromic forms of EB, affecting the lungs, kidneys, and heart (4). There is no effective treatment for EB. In PNAS, Jack ´ow et al. (5) report on a CRISPR/ Cas9-mediated therapy approach for a form of EB. Critical for understanding the molecular basis of EB is the recognition of adhesion complexes consisting of interacting proteins, which form a network responsible for keratinocyte cell–cell adhesion and stable association of the epidermis and the underlying dermis (Fig. 1). Currently, there are 21 distinct genes that have been demonstrated to harbor mutations in different forms of EB (6, 7). The topographic location of the mutant genes within the epidermis and the cutaneous basement membrane zone, the types and combinations of the mutations, and their consequences at the mRNA and protein levels collectively explain the tremendous phenotypic variability in this group of disorders.