آیا قراردادهای هوشمند دارای مشروعیت حقوقی و قانونی هستند؟

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 40

تعداد کلمات : 15000

مجله : The Antitrust Paradox

انتشار : 2019

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
23 نوامبر 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1125 بازدید
99,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:آیا قراردادهای هوشمند دارای مشروعیت حقوقی و قانونی هستند؟

 چکیده

 اخیراً، یک فناوری مدرن به نام قراردادهای هوشمند پا به عرصه وجود گذاشته است. دلیل جدید بودن این توافقنامه‌های حقوقی، قابلیت اجرای کامپیوتری و خودکار آنهاست. هدف این تحقیق، ارزیابی توافقنامه‌های هوشمند از حیث حقوقی و ارزیابی نقش و اهمیت آن‌ها در قانون قراردادهای سنتی است. فرق بین قراردادهای هوشمند قوی و ضعیف به همراه هزینه‌های ابطال و اصلاحات در این جا بررسی می‌شود. نتایج نشان داد که قراردادهای هوشمند، نوع نوینی از قراردادها می‌باشد که باید توسط قانون گذاران یا دادگاه‌ها مد نظر قرار گیرند. در حالی که بعضی از قراردادهای هوشمند مستلزم کنترل هستند، قاضیان و خط مشی گزاران باید موقعیتی را فراهم کنند که قراردادهای هوشمند به شکل یک نوع قرارداد معمولی ومتعارف مد نظر واقع شود(قراردادهای هوشمند دارای مشروعیت).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: The Law and Legality of Smart Contracts

Abstract

 A new technology called “smart contracts” has emerged. What makes these legal agreements innovative is that their execution is made automatic through the use of computers. This article examines smart contracts from a legal perspective, both their operation and place in existing contract law. It introduces a distinction between strong and weak smart contracts defined by the costs of their revocation and modification. The article concludes that smart contracts are simply a new form of preemptive self-help that should not be discouraged by the legislatures or courts. While certain unconscionable examples of strong smart contracts may need to be policed, judges and policymakers should foster a climate that treats smart contracts as another form of more traditional agreements.