تأثیر وظیفه‌شناسی بر اهمال‌کاری: برهمکنش بین مسیرهای عصبی خودکنترلی و انگیزشی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 27

تعداد کلمات : 11000

مجله : Hum Brain Mapp

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
15 فوریه 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1320 بازدید
37,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:تأثیر وظیفه‌شناسی بر اهمال‌کاری: برهمکنش بین مسیرهای عصبی خودکنترلی و انگیزشی

 چکیده

 اهمال کاری یک رفتار مشکل ساز رایج و جهانی است که تا حد زیادی سلامت، ثروت و رفاه افراد را مختل می‌کند. مطالعات زیادی تأیید کرده‌اند که وظیفه شناسی، یکی از پنج ویژگی شخصیتی بزرگ، رابطه معکوس معنی داری با اهمال کاری نشان می‌دهد. با این حال، تا به حال در مورد مبنای عصبی مؤثر بر تأثیر وظیفه شناسی بر اهمال کاری ناشناخته است. برای پرداختن به این موضوع، ما از روش‌های مورفومتری مبتنی بر وکسل (VBM) و اتصال عملکردی حالت استراحت (RSFC) برای کشف بسترهای عصبی وظیفه‌شناسی مسئول اهمال‌کاری (N = 330) استفاده کردیم. مطابق با یافته‌های قبلی، نتایج رفتاری یک همبستگی منفی قوی بین وظیفه شناسی و اهمال کاری را نشان داد (r = -.75). تجزیه و تحلیل VBM نشان داد که وظیفه شناسی با حجم ماده خاکستری (GM) در قشر جلوی پیشانی پشتی-جانبی چپ (dlPFC)، قشر پیشانی مداری راست (OFC) و پوتامن راست همبستگی مثبت دارد، اما با آن در اینسولای چپ همبستگی منفی دارد. علاوه بر این، نتایج RSFC نشان داد که هر دو اتصال عملکردی dlPFC-IPL (لوب آهیانه تحتانی) و dlPFC-PCC (شکنج سینگوله خلفی) با وظیفه‌شناسی مرتبط هستند، در حالی که اتصال عملکردی شکنج پاراهیپوکامپ (PHC) -پوتامن و اینسولا- IPL با وظیفه شناسی ارتباط منفی داشت. مهم‌تر از همه، مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) که نتایج RSFC را یکپارچه می‌کند برای فرآیند تأثیر وظیفه شناسی بر اهمال کاری از طریق خودکنترلی (یعنی dlPFC-IPL، dlPFC-PCC) و مسیرهای انگیزشی (یعنی PHC-پوتامن، اینسولا-IPL) مهم است. یافته‌های کنونی نشان می‌دهد که خودکنترلی و انگیزه می‌توانند دو مسیر عصبی زیربنای تأثیر وظیفه‌شناسی بر اهمال‌کاری باشند، که دیدگاه جدیدی برای درک رابطه بین وظیفه‌شناسی و اهمال‌کاری ارائه می‌دهد(مسیرهای عصبی خودکنترلی و انگیزشی).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: The effect of conscientiousness on procrastination: The interaction between the self-control and motivation neural pathways

Abstract

 Procrastination is a prevalent and universal problematic behavior, largely impairing individual's health, wealth and well-being. Substantial studies have confirmed that conscientiousness, one of the big five personality, showed markedly inverse relation with procrastination. However, it is hitherto unknown about the neural basis underlying the impact of conscientiousness on procrastination. To address this issue, we employed the voxel-based morphometry (VBM) and resting-state functional connectivity (RSFC) methods to explore the neural substrates of conscientiousness responsible for procrastination (N = 330). In line with previous findings, the behavioral results showed a strong negative correlation between conscientiousness and procrastination (r = −.75). The VBM analysis found that conscientiousness was positively correlated with gray matter (GM) volumes in the left dorsal-lateral prefrontal cortex (dlPFC), right orbital frontal cortex (OFC) and right putamen, but negatively correlated with that in the left insula. Moreover, the RSFC results revealed that both dlPFC-IPL (inferior parietal lobule) and dlPFC-PCC (posterior cingulate gyrus) functional connectivity were positively associated with conscientiousness, while the functional connectivity of parahippocampal gyrus (PHC)-putamen and insula-IPL were negatively associated with conscientiousness. More importantly, the structural equation modeling (SEM) integrating RSFC results were well fitted for the influence process of conscientiousness on procrastination by both self-control (i.e., dlPFC-IPL, dlPFC-PCC) and motivation pathways (i.e., PHC-putamen, insula-IPL). The current findings suggest that self-control and motivation could be the two neural pathways underlying the impact of conscientiousness on procrastination, which provides a new perspective to understand the relationship between conscientiousness and procrastination.