نقش طرح معرف در رشد استعداد: اظهارنظر درباره برنامه‌هاي شناسايي

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 15

تعداد کلمات : 2700

مجله : Journal of Sports Sciences

انتشار : 2012

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
21 دسامبر 2020
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1019 بازدید
23,000 تومان

عنوان فارسی مقاله: نقش طرح معرف در رشد استعداد: اظهارنظر درباره برنامه‌هاي شناسايي و ارتقاي استعداد ورزشكاران المپيك

چکیده

اظهارنظر اخير در ژورنال علوم ورزشي بر برخي از مشكلات عمده ساختار جاري برنامه‌هاي شناسايي و رشد استعداد ورزشكاران المپيك تاكيد داشت. مك‌نامارا و كولينز (۲۰۱۱) در تفسيري متقاعدكننده مرور كوتاهي را از ادبيات موجود فراهم ساختند كه به‌موقع و خردمندانه بود. به بيان دقيق‌تر، آن‌ها تلاش‌هاي جسم‌محور يك‌بعدي فراگير را براي ايجاد ورزشكاران رده جهاني مورد انتقاد قرار داده و بر نياز به در نظر گرفتن تعدادي از متغيرهاي محيطي كليدي در منظر چندرشته‌اي تاكيد داشتند. همچنين آنها به خاطر به هدر رفتن استعداد تأسف خوردند و به ماهيت عملياتي و فرصت‌طلبانه برنامه‌هاي جاري انتقال استعداد اشاره داشتند. جنبه بارز اين اظهارنظر اشاره آنها به ورزشكاران خبرسازي بود كه از تست‌هاي ارزيابي عملكرد «رد» شده بودند اما بعداً در آن ورزش موفق شدند. اين امر مشكل پروتكل‌هاي جاري ارزيابي عملكرد را شناسايي كرده و خط پژوهشي لازم در حوزه رشد استعداد است. براي درك ماهيت به هدر رفتن استعداد كه ممكن است در برنامه‌هاي عملكرد بالا در ورزش رخ دهد، كارهاي تجربي آتي بايد در صدد دنبال كردن مسير شغلي محصولات «موفق» و «ناموفق» برنامه‌هاي شناسايي و رشد استعداد در تحليل‌هاي تطبيقي باشند. بر اساس بينش‌هاي مك‌نامارا و كولينز (۲۰۱۱)، روشن است كه سوالاتي توجه كافي دانشمندان ورزش علاقمند به رشد استعداد را جلب نكرده‌اند، از جمله: (الف) چرا در چنين برنامه‌هايي به هدر رفتن زياد استعداد وجود دارد؟ و (۲) چرا نمونه‌هاي گزارش‌شده خيلي كمي از برنامه‌هاي موفق انتقال استعداد وجود دارد؟ اين سؤالات حوزه‌هاي مهمي براي بررسي آتي مي‌باشند. هدف اين مقاله‌ي كوتاه بحث درباره اينها و مسائل ديگري كه محققان و متخصصان در نظر خواهند گرفت و پيشنهاد اينكه پويايي اكولوژيكي در توسعه پروتكل‌هاي موجود كمك خواهد كرد، است(نقش طرح معرف در رشد استعداد).

 

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: The role of representative design in talent development: a comment on “Talent identification and promotion programmes of Olympic athletes

Abstract

 A recent comment in the Journal of Sports Sciences (MacNamara & Collins, 2011) highlighted some major concerns with the current structure of talent identification and development (TID) programmes of Olympic athletes (e.g. Gulbin, 2008; Vaeyens, Gullich, Warr, & Philippaerts, 2009). In a cogent commentary, MacNamara and Collins (2011) provided a short review of the extant literature, which was both timely and insightful. Specifically, they criticised the ubiquitous one-dimensional ‘physically-biased’ attempts to produce world class performers, emphasising the need to consider a number of key environmental variables in a more multi-disciplinary perspective. They also lamented the wastage of talent, and alluded to the operational and opportunistic nature of current talent transfer programmes. A particularly compelling aspect of the comment was their allusion to high profile athletes who had ‘failed’ performance evaluation tests and then proceeded to succeed in that sport. This issue identifies a problem with current protocols for evaluating performance and is a line of research that is sorely needed in the area of talent development. To understand the nature of talent wastage that might be occurring in high performance programmes in sport, future empirical work should seek to follow the career paths of ‘successful’ and ‘unsuccessful’ products of TID programmes, in comparative analyses.