نمایندگی بر اساس قیاس: دیدگاهی در خصوص دیون منفور

نمایندگی بر اساس قیاس: دیدگاهی در خصوص دیون منفور

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 16

تعداد کلمات : 6000

مجله : UNCTAD

انتشار : 2017

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
2 ژانویه 2022
دسته بندی
،
تعداد بازدیدها
1180 بازدید
50,000 تومان
دانلود اصل مقاله

عنوان فارسی مقاله:نمایندگی بر اساس قیاس: دیدگاهی در خصوص دیون منفور

 چکیده

 این مقاله مختصر به این موضوع می‌پردازد که چگونه می‌توان درباره پدیده دیون منفور از دیدگاه نمایندگی حقوقی عادی فکر کرد. اگرچه این قیاس دارای اشکالاتی است، اما می‌توان با بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های بین این دو دکترین، به‌ویژه هنگام بررسی نظریه مسئولیت در زمینه حاکمیت، بینش‌های مفیدی را جمع‌آوری کرد.

پدیده دیون منفور خود به خوبی در منابع دیگر توضیح داده شده است. اگرچه به نظر می‌رسد جنبه‌های دکترین نمایندگی به عنوان راه حل‌هایی برای دیون منفوری که توسط یک وام گیرنده دولتی متحمل شده است، امیدوار کننده است، این وعده ممکن است با دکترین‌های نمایندگی دیگر جبران شود. به طور کلی‌تر، مهم است که به خاطر داشته باشید که دکترین نمایندگی پیچیده‌تر از آن چیزی است که ظاهر اول ممکن است نشان دهد. پیچیدگی آن برای مقاصد کنونی عمدتاً از کیفیت شبکه‌ای آن ناشی می‌شود که تعاملات شبکه‌ای را در بین دکترین‌های جداگانه ایجاد می‌کند. هر تعامل معضلاتی را برای کاربرد عاملیت در پدیده دیون منفور ایجاد می‌کند. به ویژه، شناسایی اصل در چارچوب دیون دولتی، پیامدهای ناخوشایندی دارد، همانطور که رابطه توافقی که توسط نمایندگی حقوقی رایج بین اصلی (هرچند تعریف شده) و نماینده فرض شده است، پیامدهای ناخوشایندی دارد(نمایندگی بر اساس قیاس).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: AGENCY BY ANALOGY: A COMMENT ON ODIOUS DEBT

Abstract

This brief article focuses on how one might think about the phenomenon of odious debt from the standpoint of common-law agency. Though this analogy has its flaws, some useful insights can be gathered by examining the similarities and differences between the two doctrines, especially when contemplating the theory of liability in the sovereign context. The odious debt phenomenon itself is well described in other literature.1 Although aspects of agency doctrine appear to hold promise as solutions for odious debt incurred by a sovereign borrower, this promise may be offset by other agency doctrines. More generally, it is important to keep in mind that agency doctrine is more complex than first appearances may suggest. Its complexity for present purposes stems largely from its reticulated quality that generates web-like interactions among separate doctrines. Each interaction  poses dilemmas for the application of agency to the odious debt phenomenon. In particular, identifying the principal within the sovereign-debt context has awkward implications, as does the consensual relationship assumed by common-law agency between the principal (however defined) and the agent.