پاسخ بلند مدت ساختمان به زلزله‌ها در منطقه خلیج سانفرانسیسکو

نوع فایل : word

تعداد صفحات : 28

تعداد کلمات : 9800

مجله : Bulletin of the Seismological Society of America

انتشار : 2008

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
2 دسامبر 2020
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1508 بازدید
27,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:پاسخ بلند مدت ساختمان به زلزله‌ها در منطقه خلیج سانفرانسیسکو

 چکیده  

 این مقاله به مطالعه پاسخ‌های بلند مدت و مدل سازی شده ساختمان به شبیه سازی های حرکات زمینی زلزله‌ها در منطقه خلیج سانفرانسیسکو می‌پردازد. زلزله‌ها شامل زلزله لوما پریتا با بزرگی ۶٫۹ ریشتر، زلزله سانفرانسیسکو ۱۹-۶ با بزرگی با بزرگی ۷٫۸ دهم ریشهر و دو زلزله گسل سن اندریس شمالی با بزرگی ۷٫۸ ریشتر با مراکز زلزله در شمال و جنوب سانفرانسیسکو می‌باشد. ما از حرکات زمینی شبیه سازی شده برای ایجاد مدل‌های غیر خطی ساختمان‌های قاب مقاوم خمشی فولادی ۲۰ طبقه استفاده کردیم. ما ساختمان‌های MRF طراحی شده با دو مقاومت متفاوت و مدل سازی شده با جوش های شکننده و انعطاف پذیر را در نظر گرفته‌ایم. با استفاده از جا به جایی نسبت طبقه‌ای (IDR) به عنوان یک شاخص اندازه گیری عملکرد، مدل‌های ساختمانی سفت تر و مقاوم‌تر، عملکرد بهتری از طرح‌های با مقاومت پایین‌تر و انعطاف پذیر دارند. زلزله با بزرگی فرضی ۷٫۸ با مرکز زلزله شمال سان فرانسیسکو ایجاد حرکات زمینی شدیدی می‌کند. در این شبیه سازی، پاسخ‌های مدل‌های ساختمانی انعطاف پذیر تر و کم‌تر با جوش های شکننده بیش از IDR 2.5 درصد در ۵۴ درصد منطقه شهری در مقایسه با ۴٫۶ درصد منطقه شهری برای ساختمان‌های با مقاومت بالاتر با جوش های انعطاف پذیر می‌باشد. ما هم چنین حرکات زمینی برای پیش بینی جا به جایی ایزولاتور ماکزیمم ساختمان‌های ایزوله شده با مدل‌های درجه آزادی خطی استفاده می‌کنیم. برای دو سیستم ایزولاتور ۳ ثانیه‌ای موجود نزدیک سان فرانسیسکو، ماکزیمم جا به جایی طراحی، ۰٫۵ متر بوده و شبیه سازی ما، جا به جایی‌های ایزولاتور را برای این نو سیستم بیش از ۰٫۵ در بسیاری از مناطق شهری می‌باشد. این مقاله نشان می‌دهد که یک زلزله بزرگ ۱۹۰۶ می‌تواند منجر به آسیب معنی دار در ساختمان‌های بلند مدت در منطقه خلیج سانفرانسیسکو شود(پاسخ بلند مدت ساختمان به زلزله‌ها).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Long-Period Building Response to Earthquakes in the San Francisco Bay Area

Abstract

This article reports a study of modeled, long-period building responses to ground-motion simulations of earthquakes in the San Francisco Bay Area. The earthquakes include the 1989 magnitude 6.9 Loma Prieta earthquake, a magnitude 7.8 simulation of the 1906 San Francisco earthquake, and two hypothetical magnitude 7.8 northern San Andreas fault earthquakes with hypocenters north and south of San Francisco. We use the simulated ground motions to excite nonlinear models of 20-story, steel, welded moment-resisting frame (MRF) buildings. We consider MRF buildings designed with two different strengths and modeled with either ductile or brittle welds. Using peak interstory drift ratio (IDR) as a performance measure, the stiffer, higher strength building models outperform the equivalent more flexible, lower strength designs. The hypothetical magnitude 7.8 earthquake with hypocenter north of San Francisco produces the most severe ground motions. In this simulation, the responses of the more flexible, lower strength building model with brittle welds exceed an IDR of 2.5% (that is, threaten life safety) on 54% of the urban area, compared to 4.6% of the urban area for the stiffer, higher strength building with ductile welds. We also use the simulated ground motions to predict the maximum isolator displacement of base-isolated buildings with linear, single-degree-of-freedom (SDOF) models. For two existing 3-sec isolator systems near San Francisco, the design maximum displacement is 0.5 m, and our simulations predict isolator displacements for this type of system in excess of 0.5 m in many urban areas. This article demonstrates that a large, 1906-like earthquake could cause significant damage to long-period buildings in the San Francisco Bay Area.
 
دیدگاهتان را بنویسید