عنوان فارسی مقاله:ارزیابی پتانسیل واریته های تریتیکال زمستانه برای کشت مخلوط
چکیده
دستورالعمل پارلمان اروپا و شورای ۲۰۰۹/۱۲۸/CE مبنی بر ایجاد چارچوبی برای اقدام جامعه برای دستیابی به استفاده پایدار از آفت کش ها در ضمیمه III “اصول کلی مدیریت یکپارچه آفات” بر استفاده از همه روشهای ممکن برای کاهش جمعیت آفات تاکید میکند. یکی از روشهای نسبتاً ارزان و آسان برای افزایش مقاومت ژنتیکی ارقام مدرن، کشت آنها در انواع مخلوطها و در جمعیتهای آمیخته پیچیده بر اساس مفهوم کشت تکاملی گیاه است. یک آزمایش مزرعهای سه ساله در دو مکان برای ارزیابی مناسب بودن پنج رقم تریتیکاله زمستانی (الپاسو، میکادو، تومکو، پیگمج و بوروویک) برای ساخت مخلوطهای زراعی (۱۰ مخلوط دو جزئی و ۱۰ مخلوط سه جزئی) انجام شد. مناسب بودن ارقام برای ایجاد مخلوطهای زراعی از طریق مقایسه عملکرد واقعی و مورد انتظار مخلوطها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ضرایب تغییرات برای بازده کشت های تک گونه از ۱٫۲۴% تا ۳۷٫۵۱% متغیر بود. پایداری عملکرد برای مخلوطهای دو جزئی بیان شده به صورت CV از ۲٫۳۹% تا ۳۶٫۱۶% و برای مخلوطهای سه جزئی از ۲٫۸۹ بود.. به طور کلی، بیشترین تنوع ضرایب تنوع برای کشت های تک واریته (۷۵٫۹۱ درصد)، کمتر برای مخلوطهای سه بخشی (۶۷٫۶۷ درصد) و کمترین برای مخلوطهای دو بخشی (۶۶٫۵۲ درصد) مشاهده شد. این مطالعه نشان داد که انواع الپاسو و میکادو برای ترکیب مخلوطهای پرمحصول مناسبترین هستند. زمانی که در کشت های تک کشت شدند، عملکرد آنها بالاترین نبود، اما باعث افزایش قابل توجهی در عملکرد مخلوط شدند(پتانسیل واریته های تریتیکال زمستانه).
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.