الگوهای چرای گوسفند بر عملکرد اکوسیستم در اکوسیستم‌های علفزار استپی درمغولستان

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 23

تعداد کلمات : 5400

مجله : Agriculture, Ecosystems and Environment

انتشار : 2015

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
28 مارس 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1151 بازدید
17,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:  آیا الگوهای چرای گوسفند بر عملکرد اکوسیستم در اکوسیستم‌های علفزار استپی درمغولستان داخلی اثر می‌گذارد؟

چکیده

چرای مفرط موجب تخریب و بیابانی شدن علفزارهای نیمه خشک در چین شمالی در طی دهه‌های اخیر شده است. چرای انتخابی توسط گوسفند بر ساختار چمنزار با القای الگوهای پوشش گیاهی ناهمگن متشکل از نقاط تحت چرای شدید و مناطق استفاده نشده توسط گوسفند می‌باشد. در این مطالعه، ما به بررسی اثرات شدت چرا (چرا نشده، چرای سبک و چرای شدید در ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰) و سیستم چرایی (سیستم ترکیبی شامل چرای تناوبی پیوسته سالانه با تولید علوفه در برابر چرای پیوسته شامل بهره برداری و مصرف پیوسته با مساحت چرایی یکسان) در اکوسیستم و توزیع بیوماس گیاهی بعد از ۴ و ۶ سال چرای کنترل شده در استپ نیمه خشک مغولستان داخلی، چین بود. توزیع مکانی بیوماس با اندازه گیری ارتفاع و تبدیل آن به بیوماس تعیین شده و سپس به صورت سمی واریوگرام های توزیع بیوماس ترسیم شد. در درون هر یک از مناطق مختلف: چرا شده (منطقه‌ی مکرراً چرا شده توسط گوسفند)، چرا نشده (مناطقی که گوسفند از آن اجتناب می‌کند) و قرق (حصار کشی شده) برای تحلیل مکانیسم‌ها و اثرات الگوی چرایی بر روی عملکرد اکوسیستم نمونه برداری شدند. نتایج توزیع همگن بیوماس را در پلات‌های چرا نشده و پلات‌های به شدت چرا شده در مقایسه با پلات‌های با چرای سبک نشان داد. الگوی پوشش گیاهی لکه‌ای بین سال‌های مختلف تنها تحت شدت چرای سبک مشاهده شد. با این حال، الگوی پوشش گیاهی لکه‌ای در سیستم چرای دایمی لزوماً نشان دهنده اثرات منفی بر روی عملکرد اکوسیستم علفزار نمی‌باشد. در طی ۶ سال ازمایش چرایی، نتایج نشان داد که ساختار لکه‌ای به جای الگوهای همگن دارای تنوع زیستی بالاتر و تغییرات بیشتر از نظر لاشبرگ، مقدار آب خاک، دمای خاک و و اثرات کم‌تر بر روی بیوماس زیر زمینی و ذخیره کربن بودند. از این روی، الگوی پوشش گیاهی ناهمگن موجب تسهیل احیای علفزار بهینه سازی عملکرد اکوسیستم با تشکیل جزایر با مقدار آب و مواد غذایی کافی در کوتاه مدت می‌شوند.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Do sheep grazing patterns affect ecosystem functioning in steppe grassland ecosystems in Inner Mongolia?

Abstract

Overgrazing has driven degradation and desertification of semi-arid grasslands in Northern China over recent decades. Selective grazing by sheep influences sward structure by inducing heterogeneous vegetation patterns comprising overgrazed hotspots and areas rejected by grazing sheep. In this study, we examined the effects of grazing intensity (ungrazed, light and heavy grazing in 2008 and 2010) and grazing system (a mixed system involving continuous grazing alternating annually with hay making vs. a continuous system involving continuous utilization of the same area for grazing) on plant biomass distribution and ecosystem functioning after 4 years and 6 years of controlled grazing in a semi-arid steppe of Inner Mongolia, China. The spatial biomass distribution was determined by sward height measurements converted to biomass and afterwards visualized in biomass distribution semivariograms. Within each of the different areas: grazed (i.e., areas frequently grazed by sheep), rejected (i.e., areas largely avoided by grazing sheep) and fenced (i.e., areas from which grazing had been excluded by fencing), plant species and soil parameters were sampled in order to analyze the mechanisms and effects of grazing patterns on ecosystem functioning. The results revealed a more homogeneous biomass distribution in the ungrazed and heavily grazed plots compared to lightly grazed plots, in which heterogeneous biomass distribution patterns included both overgrazed hotspots and rejected areas. The patch vegetation patterns were consistent between years only under light grazing intensity. However, patch vegetation patterns in the continuous system did not necessarily indicate negative effects on grassland ecosystem functioning. Within the 6 years of grazing experiment, it appears that patchy structure rather than homogeneous patterns showed higher biodiversity, significant variations in litter, soil water content and soil temperature and smaller effects on belowground biomass and carbon storage. Therefore, heterogeneous patchy vegetation patterns are likely to moderate grassland recovery and optimize ecosystem functioning by forming resource islands with sufficient water and nutrients in the short run.