کارسینومای آندومتر مرتبط با سندرم لینچ در استرالیای غربی: تجزیه و تحلیل غربالگری جهانی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 14

تعداد کلمات : 4200

مجله : Int J Gynecol Cancer

انتشار : 2020

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
5 ژوئن 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1200 بازدید
34,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:کارسینومای آندومتر مرتبط با سندرم لینچ در استرالیای غربی: تجزیه و تحلیل غربالگری جهانی توسط ایمونوهیستوشیمی پروتئین ترمیم کننده عدم تطابق

 چکیده

زمینه و هدف: در سال ۲۰۱۶ غربالگری جهانی با ایمونوهیستوشیمی پروتئین ترمیم کننده عدم تطابق در کلیه کارسینومهای آندومتر تازه تشخیص داده شده در استرالیای غربی معرفی شد.

هدف: مقایسه شیوع سندرم لینچ در کارسینومهای آندومتر بین سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹ با کنترل تاریخی (۲۰۱۵). علاوه بر این، تعداد موارد مناسب برای ارزیابی ژنتیکی مقایسه شد.

روش ها: یک مطالعه مقطعی از موارد ارائه شده در انجمن تومور انکولوژی زنان استرالیای غربی انجام شد. نتیجه اولیه شیوع سندرم لینچ در کارسینومهای آندومتر بود. نتیجه ثانویه تعداد مواردی بود که برای ارزیابی ژنتیکی به طور مناسب ارجاع می شدند. متغیرهای زیر استخراج شد: تاریخ تولد؛ سن در زمان تشخیص وضعیت حیاتی وضعیت بیان پروتئین ترمیم عدم تطابق تومور (حفظ شده یا از دست رفته) و در صورت از دست دادن، نقص پروتین ترمیم کننده عدم تطابق. بیمارانی که به کلینیک ژنتیک ارجاع شده اند. و سابقه خانوادگی. برای تعیین اینکه آیا بیماران بطور مناسب برای ارزیابی ژنتیکی ارجاع شده اند و یا برای اطمینان از نتایج آزمایش ژنتیکی، داده ها از پایگاه داده های بالینی برنامه سرطان خانوادگی در خدمات ژنتیک استرالیای غربی و مرکز زنان جمع آوری شده است.

یافته ها: بین سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹، ۱۰۴۰ کارسینوم آندومتر جدید وجود داشت. از ۸۸۳ (۸۵٪) تومور،۲۴۲ نفر بیمار تحت ایمونوهیستوشیمی پروتئین ترمیم کننده عدم تطابق در مقایسه با ۱۱۷ از ۱۹۹ بیمار (۵۹٪) در سال ۲۰۱۵ قرار گرفتند (χ۲ ۷۳٫۱۴، p <0.001). از ۸۸۳ تومور آزمایش شده، ۲۴۲ (۲۷٪) بیان پروتئین ترمیم کننده عدم تطابق را نشان دادند. در سال ۲۰۱۵، ۳۰ (۲۶٪) تومور از ۱۱۷ مورد آزمایش شده از بین رفتن بیان پروتئین ترمیم کننده عدم تطابق را نشان داد. در طول ۴ سال غربالگری جهانی، ۱۳ (۱٫۵٪) از ۸۸۳ بیمار غربال شده با سندرم لینچ در مقایسه با ۲ (۱٫۷٪) از ۱۱۷ بیمار در سال ۲۰۱۵ تشخیص داده شدند (آزمون دقیق فیشر ۰۴/۰، ۶۹/۰ = p). در سال ۲۰۱۵، ۱۱ نفر (۳۷٪) از ۳۰ بیمار با از دست دادن بیان پروتئین ترمیم کننده عدم تطابق در مقایسه با ۳۶ (۱۷٪) از ۲۰۹ بیمار در گروه غربالگری جهانی برای ارزیابی ژنتیکی ارجاع نشده اند (χ۲ ۶٫۲۸، p = 0.02). هیچ موردی از سندرم لینچ در بیماران بالای ۷۰ سال تشخیص داده نشده است(کارسینومای آندومتر مرتبط با سندرم لینچ).

نتیجه گیری: غربالگری ایمونوهیستوشیمی جهانی نسبت سندرم لینچ مرتبط با کارسینومهای آندومتر را افزایش نداد، اگرچه مطالعه برای تشخیص تفاوتهای کوچک، ضعیف بود. در ارجاعات مناسب برای ارزیابی ژنتیکی بهبود حاصل شده است.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Lynch syndrome associated endometrial carcinomas in Western Australia: an analysis of universal screening by mismatch repair protein immunohistochemistry

Abstract

 Background In 2016 universal screening with mismatch repair protein immunohistochemistry in all newly diagnosed endometrial carcinomas was introduced in Western Australia. Objective To compare the prevalence of Lynch syndrome associated endometrial carcinomas between 2016 and 2019 with a historical control (2015). Additionally, to compare the number of cases appropriately referred for genetic assessment. Methods A cross-sectional study of cases presented at the Western Australia gynecologic oncology tumor board was carried out. The primary outcome was the prevalence of Lynch syndrome associated endometrial carcinomas. A secondary outcome was the number of cases appropriately referred for genetic assessment. The following variables were extracted: date of birth; age at diagnosis; vital status; tumor mismatch repair protein expression status (retained or lost) and if lost, the specific mismatch repair protein deficiency; patients who were referred to a genetic clinic; and family history, if recorded. Data were collected from the clinical databases of the Familial Cancer Program at Genetic Services of Western Australia and WOMEN Center, to determine whether patients were appropriately referred for genetic evaluation and to ascertain the results of genetic testing. Results Between 2016 and 2019, there were 1040 new endometrial carcinomas. Tumors of 883 (85%) patients underwent mismatch repair protein immunohistochemistry compared with 117 of 199 patients (59%) in 2015 (χ2 73.14, p<0.001). Of 883 tumors tested, 242 (27%) showed loss of mismatch repair protein expression. In 2015, 30 (26%) tumors of 117 tested showed loss of mismatch repair protein expression. During the 4 years of universal screening, 13 (1.5%) of 883 patients screened were diagnosed with Lynch syndrome compared with 2 (1.7%) of 117 in 2015 (Fisher's exact test 0.04, p=0.69). In 2015, 11 (37%) of 30 patients with loss of mismatch repair protein expression were not referred for genetic assessment compared with 36 (17%) of 209 patients in the universal screening group (χ2 6.28, p=0.02). No cases of Lynch syndrome were diagnosed in patients aged over 70 years. Conclusions Universal immunohistochemical screening did not increase the proportion of Lynch syndrome associated endometrial carcinomas identified, although the study was underpowered to detect small differences. There was an improvement in appropriate referrals for genetic assessment.