عنوان فارسی مقاله:اثرات بالینی یک آموزش گروهی ACT در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر بررسی اثربخشی یک پروتکل آموزشی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) همراه با آموزش قبلی والدین، در نمونهای از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیشفعالی (ADHD) است.. با ترویج کاهش پاسخهای فوری به افکار و احساسات، هدف ما کاهش رفتار تکانشی کودکان و بهبود خودتنظیمی آنها بود. روشها: پروتکل بر آگاهی از لحظه حال، دفع و پذیرش احساسات و عواطف متمرکز بود. رفتاری (مقیاس رتبهبندی والدین کانرز – تجدیدنظر شده: نسخه طولانی، CPRS-R:L) و معیارهای شدت (تأثیر کلی بالینی – شدت، CGI-S) قبل و بعد از درمان در یک نمونه بالینی از ۳۱ کودک ۸ تا ۱۳ ساله ارزیابی شد. سالها. نتایج. در پایان پروتکل ACT، کودکان بهبود قابل توجهی در عملکرد جهانی و علائم رفتاری نشان دادند. پیشرفتهای قابلتوجهی در زیرمقیاسهای CPRS مشکلات شناختی (۰۰۵/۰=p)، بیشفعالی (۰۰۶/۰=p)، کمالگرایی (۰۱۷/۰=p)، شاخص ADHD 023/0=p شاخص جهانی: بیقرار– تکانشی (۰۲۳/۰=p)، شاخص جهانی: مجموع (۰٫۰۳۶ = p DSM IV عدم توجه (۰٫۰۲۹ = p DSM IV بیش فعال- تکانشی (p = 0.016) و DSM IV Total p = 0.003 مشاهده شد. هنگام کنترل اثر مخدوشکننده درمان دارویی، بیماریهای همراه و وضعیت اجتماعی-اقتصادی، درمان تأثیر قابلتوجهی بر زیرمقیاسهای کمالگرایی CPRS (η۲ = ۰٫۳۱ جزئی، ۰٫۰۱ < p)، شاخص جهانی: بیقرار- تکانشی (جزئی η۲ = ۰٫۲۹، p <0.01)، شاخص جهانی: کل (η۲ جزئی = ۰٫۳۱، p <0.01)، DSM IV بیش فعال-تکانشی (η۲ جزئی = ۰٫۲۰، p = 0.02) حفظ کرد. شدت علائم طبق امتیازات CGI-S در ۲/۷۴ درصد از کودکان کاهش یافت. نتیجه گیری: این کار مقدماتی بر روی آموزش کودک مبتنی بر پذیرش و تعهد درمانی در کودکان مبتلا به ADHD منجر به پیشرفتهای قابل توجهی شد که با مقیاس رتبهبندی خاص برای ADHD اندازهگیری شد(آموزش گروهی ACT در کودکان).