عنوان فارسی مقاله: اثرات اکولوژیکی کنترل بیابان زایی و احیای اراضی بیابانی در اکوتون واحه- بیابان در یک منطقه خشک: مطالعه موردی در هکسی کریدور، شمال غرب چین
بیابان زایی در اطراف واحه ها، مانع اصلی برای توسعه پایدار واحه ها در مناطق خشک شمال غرب چین می باشد. یک شیوه موثر برای حفظ پایداری واحه ها، احیای منطقه و زون اکولوژیکی نسبتا پایدار بین یک واحه و بیابان از منطقه اکولوژیکی تخریب شده می باشد(اثرات اکولوژیکی کنترل بیابان زایی). این مقاله، یک مورد از تلاش های موفق را در احیای اکولوژیکی و احیای مناطق بیابانی اکوتون واحه- بیابان ارایه می کند. بر اساس تثبیت تلماسه های شنی متحرک و کاربرد زراعی اراضی احیا شده، برخی از فنون موفق، از جمله صفحات شطرنجی ساخته شده از کاه و کلش و کشت بوته های بومی مقاوم به خشکی، تسطیح تل ماسه های شنی و استخراج آب برای آبیاری، کاشت گیاهان علفی برای تثبیت تل ماسه ها در ۱۹۷۵ اجرا شدند. در منطقه احیاء، یک سیستم جنگل حفاظتی مصنوعی پایدار توسعه یافته است. آنالیز های خاک شناسی نشان می دهد که ذرات دانه ریز (سیلت و رس) در ۰-۱۰ سانتی متری سطح خاک از ۲٫۶ درصد بر روی شن متحرک تیمار نشده به ۹٫۳-۳۷٫۳ درصد در مناطق احیایی افزایش یابد و به طور متناظر، کربن آلی خاک از ۰٫۶۳ به ۱٫۸۸-۹٫۷۰ گرم بر کیلوگرم در طی ۲۸ سال دوره احیا، افزایش یافت. در این دوره ۲۸ ساله، عمق ۱۰ سانتی متری خاک آلی و معدنی در جنگل کاج توسعه یافته است. هم چنین مشاهده می شود که سرعت جا به جایی شن در طی رویداد های طوفان شن به طور معنی داری کاهش یافته است. افزایش پوشش گیاهی نشان دهنده بهبود قابل توجه در وضعیت محیط زیست است. به طور کلی، رویکرد احیای اکولوژیکی در این مطالعه، از اهمیت زیادی برای بازسازی اکوسیستم منطقه ریفت و حفظ پایداری واحه در مناطق خشک شمال غرب چین برخوردار است.
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.