عنوان فارسی مقاله:ارتباط انزوای اجتماعی با اضطراب و افسردگی در طی اوایل همه گیری کوید-۱۹: نظرسنجی بزرگسالان در لندن، بریتانیا
چکیده
بیماری همه گیر COVID-19 تأثیر منفی عمیقی بر سلامتی جوامع و افراد در سراسر جهان دارد. یک نگرانی تأثیر انزوای اجتماعی در نتیجه فاصله اجتماعی بر سلامت روان جمعیتهای آسیب پذیر، از جمله افراد مسن است. در مدت شش هفته قرنطینه، ما یک تحقیق سریع CHARIOT COVID- 19، نظرسنجی اختصاصی از افراد سالم از نظر شناختی که در لندن زندگی میکنند، برای بررسی تأثیر COVID-19 و انزوای اجتماعی مرتبط با آن بر سلامت روانی و جسمی آغاز کردیم. این نمونه از CHARIOT گرفته شده است، افراد بالای ۵۰ سال که رضایت دادهاند برای تحقیقات ثبت نام شدند. در مجموع ۷۱۲۷ زن و مرد (میانگین سنی = ۷۰٫۷ [SD = 7.4]) در نظرسنجی پایه، مه – ژوئیه ۲۰۲۰ شرکت کردند. از شرکت کنندگان در مورد تغییر در ۱۴ مؤلفه مقیاس افسردگی اضطراب بیمارستان (HADS) پس از قرنطینه، سؤال شد. در ۲۳ مارس در انگلستان معرفی شد. در کل ۱۲٫۸٪ از شرکت کنندگان در مورد مؤلفههای افسردگی HADS (7.8٪ مرد و ۱۷٫۳٪ زن) احساس بدتری داشتند و ۱۲٫۳٪ احساس بدتری در موفه های اضطراب داشتند (۷٫۸٪ مرد و ۱۶٫۵٪ زن). کمتر شرکت کنندهای احساس بهبود کرده است (۱٫۵٪ برای افسردگی و ۴٫۹٪ برای اضطراب). زنان، شرکت کنندگان جوان، افراد مجرد / بیوه / مطلقه، گزارش خواب ناکافی، احساس تنهایی و که گزارش کردند تنها زندگی میکنند، بیشتر نشان میدهد که از نظر افسردگی و / یا اضطراب در HADS احساس بدتری دارند. بین تنهایی ذهنی و بدتر شدن اجزای افسردگی (OR 24/17، ۹۵٪ CI 13.20، ۲۲٫۵۰) و اضطراب (OR 10.85، ۹۵٪ CI 8.39، ۱۴٫۰۳) ارتباط منفی معنی داری وجود ندارد. نتایج ممکن است مداخلات هدفمند را آگاه سازد و به راهنمایی توصیههای سیاست در کاهش اثرات انزوای اجتماعی مرتبط با بیماری همه گیر و فراتر از آن، بر سلامت روان افراد مسن کمک کند(ارتباط انزوای اجتماعی با اضطراب).