عنوان فارسی مقاله:فعالیت عضلات مرکزی در طی تمرینات آویز TRX با و بدون نوارهای درمانی کششی در بزرگسالان با کمر درد مزمن: پیامد و اهمیت برای توانبخشی
چکیده
هدف این مطالعه بررسی اثرات نوار های درمانی کششی و تمرین های مختلف آویز TRX بر روی بزرگی فعالیت الکترومیوگرافیک در عضلات مرکزی با کمر درد مزمن(LBP) می باشد. هر یک از شرکت کننده ها(۲۱ نفر) در معرض دو وضعیت نوار های درمانی کششی قرار گرفتند: بدون نوار و با نوار، در حالی که چهار تمرین آویزTRX انجام شدند: (۱) کشش عضله همسترینگ ، (۲) ابداکشن ران، (۳) فشار قفسه سینه، و۴- ردیف ۴۵ درجه. فعالیت راست شکم عرضی / مورب داخلی (TrAIO)، راست شکمی (RA)، مورب خارجی (EO) و سطحی کمری (LMF) با EMG سطحی ثبت شده و به صورت درصدی از بزرگی EMG در طی انقباض ایزومتریک ماکزیمم عضله های مربوطه بیان شد(فعالیت عضلات در طی تمرینات آویزTRX). ابداکشن ران موجب افزایش TrAIO, RA, و LMF EMG در مقایسه با سایر موقعیت های TRX شد. تنها کشش همسترینگ در القای بزرگی بالای LMF(0.001) موثر بود. تفاوت معنی داری در بزرگی EMG بین نوار و بدون نوار مشاهده نشد. ابداکشن ران به طور موثری موجب فعال سازی ماهیچه های شکمی شد در حالی که کشش همسترینگ به طور موثر موجب فعال سازی عضله های پارا اسپینال شد. استفاده از KT موجب ایجاد مزیت های زیادی در بهبود فعال سازی عضله مرکزی در طی تمرین TRX در بزرگ سالان با LBP نشد(فعالیت عضلات در طی تمرینات آویزTRX).
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.