عنوان فارسی مقاله:هیدروژل به عنوان یک ماده زیستی(بیومتریال) برای مهندسی بافت استخوان: مقاله مروری
چکیده
آسیب شدید استخوان ناشی از بیماریها، از جمله تروماهای شدید، شکستگیها و تومورهای استخوانی، نمیتواند خودبهترمیم شود، در حالی که درمان جراحی سنتی ممکن است عوارض جانبی مانند عفونت، التهاب و درد داشته باشد. هیدروژل به عنوان یک ماده زیستی جدید با خواص مکانیکی و زیست سازگاری قابل کنترل، به طور گسترده در مهندسی بافت استخوان (BTE) به عنوان داربستی برای انتقال فاکتور رشد و چسبندگی سلولی استفاده می شود. برای اینکه هیدروژل برای درمان موضعی بیماریهای استخوانی مناسبتر باشد، روشهای تهیه هیدروژل باید با مواد مصنوعی با خواص عالی و فناوریهای پیشرفته در زمینههای مختلف ترکیب شود تا آزادسازی دارو در زمان و جهت گیری بهتر کنترل شود. ایجاد یک روش کامل برای ارزیابی خواص هیدروژل و زیست سازگاری با بدن انسان ضروری است. علاوه بر این، ایجاد مدلهای حیوانی استاندارد نقایص استخوانی به مطالعه اثر درمانی هیدروژلها بر ترمیم استخوان و همچنین ارزیابی ایمنی و مناسب بودن هیدروژلها کمک میکند. بنابراین، این بررسی با هدف خلاصه کردن سیستماتیک مطالعات فعلی هیدروژلها در BTE، از جمله مکانیسمهایی برای ترویج سنتز، طراحی و آمادهسازی استخوان،روش های توصیف و ارزیابی؛ و همچنین برای بررسی کاربردهای آینده هیدروژل ها در BTE است.