عنوان فارسی مقاله:آینده پایدار: نگرشی نوین بر محیط زیست و توسعه در قرن بیست و یک
چکیده
در آغاز قرن بیست ویکم، رهبران جهان مسئله پایداری جهانی را بیش از بیش مطرح ساختند و این تبدیل به موضوع مورد بحث روزنامه نگاران، دانشمندان، معلمان، دانشجویان و شهروندان در بسیاری از بخشهای جهان شد. اجلاس سران در خصوص توسعه پایدار (WSSD, 2002) موید این مطلب بود که نخستین دهه قرن یکی منعکس کننده افزایش تقاضای بشری در رابطه با بیوسفر میباشد.
ایده پایداری به بیش از ۳۰ سال پیش توسط IUCN در ۱۹۶۹ بر میگردد. این ایده یکی از موضوعات کلیدی در کنفرانس سازمان ملل محیط زیست بشر در استکهلم سوئد در ۱۹۷۲ بود. این مفهوم صریحاً نشان داد که انمکان دسترسی به رشد اقتصادی و صنعتی شدن بدون آسیبهای زیست محیطی وجود دارد. در دهههای بعدی نگرش توسعه پایدار توسط راهبرد جهانی حفاظت (۱۹۸۰) در گزارش براتلند و کنفرانس سازمان ملل در خصوص توسعه در ریودوژانیرو و نیز برنامه ریزی ملی وسازمان های مردم نهاد و رهبران تجاری اتخاذ شد(نگرشی نوین بر محیط زیست).