عنوان فارسی مقاله:اثر تجویز گنادوتروپین جفتی اسب (ECG) و گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) پس از تلقیح مصنوعی بر باروری گاو های شیری شیرده
چکیده
هدف این مطالعه ارزیابی اثر تجویز گنادوتروپین جفتی اسب (ECG) و گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) پس از تلقیح مصنوعی بر باروری گاو های شیری شیرده بود. در آزمایش ۱، گاو ها با eCG در روز ۲۲ بعد از تلقیح مصنوعی تیمار شده و یا بدون تیمار باقی ماندند. در روز ۲۰، گاو های آبستن یا با تیمار شدند و یا بدون تیمار باقی ماندند(۳۶).. آبستنی و پروژسترون در روز های ۲۹ و ۴۵ بررسی و ارزیابی شد. در ازمایش ۲، گاو ها با تعداد نمونه ۲۸ یا با در روز ۲۲ تیمار شده و یا بدون تیمار باقی ماندند و در روز ۲۹ یا با hCG تلقیح شده و یا بدون تیمار باقی ماندند. نمونه برداری خون و التراسونوگرافی بین روز های ۲۲ و ۴۵ صورت گرفت. در ازمایش ۳، کاو ها یا با eCG در روز ۲۲ پس از تلقیح مصنوعی( تعداد=۲۲۹) تیمار شده و یا بدون تیمار باقی ماندند. آبستنی در روز های ۳۶ و ۸۵ بررسی شد. در ازمایش ۱، eCG در روز ۲۲ موجب افزایش تعداد گاو های آبستن در روز ۲۹ و ۴۵ شد و این اافزایش در گاو های با تلقیح مصنوعی به موقع بیش از تلقیح مصنوعی گاوهایی بود که در مرحله فحلی قرار داشتند. کاهش حاملگی یا ابستنی با eCG و hCG کاهش یافت ولی در گاو هایی که eCG دریافتنکرده بودند افزایش یافت . تیمار با hCG موجب افزایش پروژسترون در گاو های شاهد می شود ولی در گاو های تیمار شده با eCG. این مسئله مشاهده نشد. در آزمایش ۲، hCG موجب افزایش تعداد CLs ها در روز ۳۵ شده و هم چنین میزان پروژسترون را افزایش داد. در ازمایش ۳، eCG موجب افزایش تعداد گاو های آبستن در روز های ۳۶ ۸۵ شد ولی در گاو هایی با وضعیت بدنی پایین این مشاهده صورت گرفت . به طور کلی eCG در روز ۲۲ پس از تلقیح موجب افزایش باروری به خصوص در گاو های با افزایش پروژسترون شد ولی hCG در غیلب تیمار قبلی eCG منجر به کاهش باروری شد.
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.