عنوان فارسی مقاله:بررسی رابطه فضایی بین تناسب احیا و رودخانه‌ها برای بهره برداری پایدار از تالاب

چکیده

تالاب‌ها اکوسیستم‌های مهمی برای حفظ تنوع زیستی و مقررات زیست محیطی هستند. با این حال، یکپارچگی اکوسیستم‌های تالاب به دلیل بهره برداری بی رویه از منابع تالاب در طول توسعه اقتصادی توسط جامعه بشری به طور جدی به خطر افتاده و آسیب دیده است. از این رو، احیای تالاب در حال حاضر توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرده است. درک شایستگی احیای تالاب و ارتباط آن با درجه رودخانه و فاصله رودخانه گام مهمی در اجرای بیشتر احیای تالاب و حصول اطمینان از توسعه و بهره برداری منظم تالاب است. در این مطالعه، شایستگی احیای تالاب با ترکیب عوامل طبیعی و انسانی ارزیابی شده است. با در نظر گرفتن نتیجه آن به عنوان یک مبنای مهم، ویژگی‌های توزیع فضایی سطوح مختلف تناسب احیای تالاب برای منطقه مورد مطالعه مورد بحث قرار می‌گیرد. توزیع درصد سطوح مختلف تناسب احیای تالاب برای مناطق حائل به طول ۱۰ کیلومتر از رودخانه‌های درجات مختلف، و ارتباط بین توزیع سطوح مختلف تناسب احیای تالاب و فاصله رودخانه مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد (۲، ۴، ۶، ۸، و ۱۰ کیلومتر) و این موضوع برای مناطق حائل مختلف رودخانه‌ها در درجه‌های مختلف تجزیه و تحلیل شده است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که توزیع فضایی تناسب احیای تالاب ارتباط نزدیکی با درجه رودخانه‌ها و فاصله لکه‌های تالاب از رودخانه دارد. هر چه درجه رودخانه بالاتر باشد، درصد تالاب با قابلیت احیای بالا در همان فاصله رودخانه بیشتر است. درصد تالاب‌هایی با قابلیت احیا بالا روند کاهشی قابل‌توجهی را نشان داده است، زیرا فاصله رودخانه برای مناطق کنار رودخانه‌های در همه درجه‌ها افزایش می‌یابد، در حالی که درصد یک منطقه تالاب با قابلیت احیا نسبتاً بالا با افزایش فاصله رودخانه برای رودخانه افزایش می‌یابد. مناطقی در کنار رودخانه‌های درجه یک و دو قرار دارند و با تغییر فاصله رودخانه برای منطقه کنار رودخانه‌های درجه‌های دیگر، روند تغییر محسوسی ندارد. نتایج این امر می‌تواند پشتیبانی فنی برای ارزیابی تناسب احیای تالاب برای مناطق دشت، مرجع فضایی برای اولویت‌بندی احیای تالاب، و توسعه و استفاده منظم تالاب در مطالعات و برنامه‌ریزی‌های آتی را فراهم کند.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:

لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Exploring Spatial Relationship between Restoration Suitability and Rivers for Sustainable Wetland Utilization

Abstract

Wetlands are important ecosystems for biodiversity preservation and environmental regulation. However, the integrity of wetland ecosystems has been seriously compromised and damaged due to the reckless and indiscriminate exploitation of wetland resources during economic development by human society. Hence, wetland restoration has now attracted wide attention. Understanding wetland restoration suitability and its relationship with river grade and river distance is an important step in further implementing wetland restoration and ensuring an orderly wetland development and utilization. In this study, wetland restoration suitability is evaluated combining natural and human factors. Taking its result as an important basis, the spatial distribution characteristics of different levels of wetland restoration suitability are discussed for the studied region; the percentage distribution of different levels of wetland restoration suitability is analyzed for 10 km long buffer zones of rivers of different grades, and the association between the distribution of different levels of wetland restoration suitability and the river distance (2, 4, 6, 8, and 10 km) is also analyzed for different buffer zones of rivers in different grades. Our findings show that the spatial distribution of wetland restoration suitability is closely associated with the grade of rivers and the distance of the wetland patches from the river. The higher the river grade, the higher the percentage of the wetland with high restoration suitability within the same river distance. The percentage of wetlands with high restoration suitability has shown a notably decreasing trend as the river distance increases for the areas beside rivers of all grades, while the percentage of a wetland area with relatively high restoration suitability tends to increase as the river distance increases for the areas beside rivers of grade I and II and does not have a noticeable trend to change as the river distance changes for the area beside rivers of other grades. Results of this can provide technical support for wetland restoration suitability evaluation for plain areas, a spatial reference for wetland restoration prioritizing, and an orderly wetland development and utilization in future studies and planning.