توزیع بافتی و ایمن سازی در گربه ماهی (Ictalurus punctatus) پس از مواجهه با رژیم غذایی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 23

تعداد کلمات : 11000

مجله : International Journal of Environmental Research and Public Health

انتشار : 2020

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
29 آگوست 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1264 بازدید
33,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:توزیع بافتی و ایمن سازی در گربه ماهی (Ictalurus punctatus) پس از مواجهه با رژیم غذایی در معرض پلی فنل بیوفنیل و محرومیت از غذا

 چکیده

  اگرچه بیشتر کشورها بیش از ۴۰ سال پیش تولید بیفنیل های پلی کلرید (PCB) را ممنوع کرده اند ، اما PCB ها به دلیل تجمع زیستی و مقاومت زیستی همچنان به عنوان یک نگرانی جهانی برای حیات وحش و سلامت انسان باقی مانده است. مکانیسم های جذب PCB در بسیاری از گونه ها به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال ، اطلاعات کمی در مورد چگونگی تأثیر رژیم غذایی پس از قرار گرفتن در معرض غلظت PCB و پاسخ ایمنی در ماهی و جمعیت حیات وحش وجود دارد. در یک محیط آزمایشگاهی کنترل شده ، ما تأثیر قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی مزمن به دو PCRO Aroclors و محرومیت غذا بر غلظت های اختصاصی بافت کل PCB ها و همولوگ های PCB و عملکرد ایمنی ذاتی در گربه ماهی (Ictalurus punctatus) را مورد بررسی قرار دادیم. به طور کلی ، ما دریافتیم که غلظت کل PCB ها و همولوگ های PCB اندازه گیری شده در کل بدن ، فیله و بافت کبد در ماهیان محروم از غذا به کندی کاهش می یابد ، با کندترین فرورفتگی در کبد مشاهده می شود. علاوه بر این ، ماهیانی که در معرض PCB قرار گرفتند دارای غلظت کورتیزول پلاسما پایین تر ، کاهش فعالیت فسفات اکسیداتیو فاگوسیتیک و فعالیت سمیت سلولی کمتر بودند ، که نشان می دهد PCB ها می توانند بر استرس و پاسخ های ایمنی تأثیر بگذارند. با این حال ، برای اکثر اقدامات ایمنی ، اثرات محرومیت از غذا تأثیر بیشتری بر پاسخ ایمنی نسبت به قرار گرفتن در معرض PCB داشت. روی هم رفته ، این نتایج نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی کوتاه مدت با PCB می تواند سمیت بافت های ماهی مصرفی را برای چند هفته افزایش دهد و مخلوط های PCB پاسخ های ایمنی و استرس را از طریق چندین مسیر تعدیل می کند. این نتایج ممکن است توسعه توصیه های مربوط به مصرف انسان را آگاه سازد و می تواند به پیش بینی و درک تاثیر PCB ها بر سلامت ماهی کمک کند(ایمن سازی در گربه ماهی).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Tissue Distribution and Immunomodulation in Channel Catfish (Ictalurus punctatus) Following Dietary Exposure to Polychlorinated Biphenyl Aroclors and Food Deprivation

Abstract

 Although most countries banned manufacturing of polychlorinated biphenyls (PCBs) over 40 years ago, PCBs remain a global concern for wildlife and human health due to high bioaccumulation and biopersistance. PCB uptake mechanisms have been well studied in many taxa; however, less is known about depuration rates and how post-exposure diet can influence PCB concentrations and immune response in fish and wildlife populations. In a controlled laboratory environment, we investigated the influence of subchronic dietary exposure to two PCB Aroclors and food deprivation on tissue-specific concentrations of total PCBs and PCB homologs and innate immune function in channel catfish (Ictalurus punctatus). Overall, we found that the concentration of total PCBs and PCB homologs measured in whole body, fillet, and liver tissues declined more slowly in food deprived fish, with slowest depuration observed in the liver. Additionally, fish that were exposed to PCBs had lower plasma cortisol concentrations, reduced phagocytic oxidative burst activity, and lower cytotoxic activity, suggesting that PCBs can influence stress and immune responses. However, for most measures of immune function, the effects of food deprivation had a larger effect on immune response than did PCB exposure. Taken together, these results suggest that short-term dietary exposure to PCBs can increase toxicity of consumable fish tissues for several weeks, and that PCB mixtures modulate immune and stress responses via multiple pathways. These results may inform development of human consumption advisories and can help predict and understand the influence of PCBs on fish health.