شخصیت، ویژگی‌های رفتاری و تأثیر کیفیت زندگی کودکان مبتلا به خوانش پریشی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 21

تعداد کلمات : 7500

مجله : International Journal of Environmental Research and Public Health

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
2 ژانویه 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1275 بازدید
32,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:شخصیت،ویژگی‌های رفتاری و تأثیر کیفیت زندگی کودکان مبتلا به خوانش پریشی

 چکیده

 خوانش پریشی یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی رفتاری است. کودکان مبتلا به خوانش پریشی معمولاً از مشکلات شخصیتی منفی و رفتاری و کیفیت زندگی تحت تأثیر خود رنج می‌برند. هدف ما شناسایی عوامل محیط خانواده برای خوانش پریشی و ارزیابی شخصیت، ویژگی‌های رفتاری و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به خوانش پریشی بود. در مجموع ۶۰ کودک مبتلا به خوانش پریشی و ۱۸۰ کودک عادی ۷ تا ۱۲ ساله که به زبان چینی صحبت می‌کردند، از چهار مدرسه ابتدایی در شهر شانتو، چین گزینش شدند. برای نظرسنجی با استفاده از پرسشنامه خودایفا، نسخه کودکان پرسشنامه شخصیت آیزنک (EPQ)، مقیاس رتبه بندی والدین کانرز (CPRS) و مقیاس کیفیت زندگی برای کودکان و نوجوانان (QLSCA) استفاده شد. رگرسیون لجستیک چندگانه نشان می‌دهد که آموزش قبل از زایمان (OR = 0.36)، درآمد خانواده بالاتر، سطح تحصیلات بالاتر والدین، و والدینی که در مشاغل یقه سفید شرکت می‌کنند با خوانش پریشی ارتباط منفی دارند. در حالی که، اعضای خانواده نیز از خوانش پریشی (OR = 12.17)، فراوانی کمتر ارتباط بین والدین و فرزندان و بدتر شدن رابطه والد-کودک با خوانش پریشی ارتباط مثبت داشتند. کودکان مبتلا به خوانش پریشی در آزمون EPQ در روان پریشی و روان رنجوری نمرات بالاتری داشتند (۰٫۰۴۰ = p، ۰٫۰۰۸)، اما در برونگرایی و شبیه سازی نمره کمتر از کودکان عادی (۰٫۰۲۵ = p، ۰٫۰۰۷) در آزمون EPQ داشتند. آن‌ها تمایل به درونگرایی (۶۸٫۳٪ در مقابل ۴۳٫۰٪)، روان پریشی (۲۵٫۰٪ در مقابل ۱۳٫۳٪) و روان رنجورخویی (۴۶٫۷٪ در مقابل ۱۸٫۸٪) از گروه کنترل داشتند. علاوه بر این، کودکان مبتلا به خوانش پریشی نمرات بالاتری در مشکل سلوک، مشکل یادگیری، بیش فعالی و شاخص بیش فعالی کانرز (CIH) در آزمون CPRS داشتند. و نمرات پایین‌تر عملکرد روانی اجتماعی، سلامت جسمی و روانی و رضایت از کیفیت زندگی در آزمون QLSCA (همه P<0.05) مشاهده شد. عوامل متعددی از محیط خانواده و فرزندپروری با خوانش پریشی کودکان به طور معنی داری مرتبط بودند. کودکان مبتلا به خوانش پریشی دارای شخصیت روان پریشی، روان رنجوری، درونگرایی و مشکلات رفتاری بیشتری بودند. خوانش پریشی به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی کودکان تأثیر می‌گذارد. یافته‌های ما دیدگاه‌های متعددی را برای مداخله زودهنگام خوانش پریشی در کودکان، به‌ویژه در عوامل خانوادگی و محیط والدین ارائه می‌دهد.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Personality, Behavior Characteristics, and Life Quality Impact of Children with Dyslexia

 

Abstract

 Dyslexia is one of the most common neurobehavioral disorders. Children with dyslexia usually suffer from negative, behavior personality problems, and impacted life quality. We aimed to identify family environment factors for dyslexia, and to evaluate the personality, behavior characteristics and life quality of children with dyslexia. A total of 60 children diagnosed with dyslexia and 180 normal children that were aged 7–12 who speak Chinese were recruited from four primary schools in Shantou City, China. Self-designed questionnaire, children’s edition of the Eysenck Personality Questionnaire (EPQ), Conners’ Parent Rating Scale (CPRS), and Quality of Life scale for children and adolescents (QLSCA) were employed for investigation. Multiple logistic regressions show that antenatal training (OR = 0.36), higher household income, higher parents’ educational levels, and parents engaging in white-collar jobs were negatively associated with dyslexia; while, family members also suffering from dyslexia (OR = 12.17), lower frequency of communication between parents and children, and worse parent-child relationship were positively associated with dyslexia. Children with dyslexia scored higher in psychoticism and neuroticism (p = 0.040, 0.008), but lower in extroversion and dissimulation than normal children (p = 0.025, 0.007) in the EPQ test. They tended to be more introversion (68.3% vs. 43.0%), psychoticism (25.0% vs. 13.3%), and neuroticism (46.7% vs. 18.8%) than the controls. In addition, children with dyslexia had higher scores in conduct problem, learning problem, hyperactivity, and Conners’ index of hyperactivity (CIH) in CPRS test; and, lower scores of psychosocial function, physical and mental health, and satisfaction of living quality in QLSCA test (all p < 0.05). Several family environment and parenting factors were associated with children’s dyslexia significantly. Children with dyslexia had the personality of psychoticism, neuroticism, introversion, and more behavioral problems. Dyslexia significantly impacted the children’s quality of life. Our findings provide multiple perspectives for early intervention of dyslexia in children, particularly in family factors and the parenting environment.