مرور مختصری بر تکثیر و پرورش توده‌ای پاروپایان

مرور مختصری بر تکثیر و پرورش توده‌ای پاروپایان

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 27

تعداد کلمات : 6800

مجله : Copepods in Aquaculture

انتشار : 2005

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
31 مارس 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1170 بازدید
16,000 تومان
دانلود اصل مقاله

عنوان فارسی مقاله:مرور مختصری بر تکثیر و پرورش توده‌ای پاروپایان مورد استفاده برای تغذیه ماهی درتکثیر و پرورش دریایی و طرح پیشنهادی برای استفاده از جمعیت‌های طبیعی با بیوماس بالای پاروپایان آب لب شور

چکیده

 این فصل متشکل از دو بخش است: مرور مختصری بر تکثیر و پرورش توده‌ای پاروپایان به عنوان غذا برای ماهی‌های لاروی در ژاپن و طرح پیشنهادی برای استفاده از بیوماس بالا و تولید پاروپایان طبیعی آب شور برای تکثیر و پرورش ماهیان دریایی. در بخش اول، تلاش‌های قبلی برای جمع اوری جمعیت‌های پاروپای طبیعی و تکثیر و پرورش توده‌ای Tigriopus japonicas و Acartia tsuensis در تفریخگاه های ژاپنی بررسی شده و مسائل مربوطه بحث می‌شوند. اگرچه T. japonicas یکی از مهم‌ترین گونه‌ها می‌باشد، تکثیر و پرورش گروهی و توده‌ای این پاروپایان در حال حاضر به دلیل توسعه غذاهای مصنوعی برای لاروهای ماهی انجام نمی‌شود. ایده استفاده از جمعیت‌های وحشی پاروپا که در بخش دوم فصل بحث شده است، بر گرفته از یافته‌های بیوماس بسیار زیاد (دامنه ۱۱٫۱ -۳۶۹ میلی گرم کربن ، میانگین:۵۹٫۲ میلی گرم ) و میزان تولید پاروپایان در مرداب‌های آب شور در دریاچه شینجی و سیستم آب شور دریاچه ناکامی است. گونه‌های پاروپای مهم مرداب Acartia hudsonica, A. sinjiensis, Eurytemora pacifica, Oithona davisae، Pseudodiaptomus inopinus و Sinocalanus tenellus, می‌باشد و هر جمعیت تغییرات فصلی قابل ملاحظه‌ای را نشان می‌دهد. در صورتی که سیستم تکثیر و پرورش لارو استفاده شود، بهره برداری و استفاده ۱۰ درصد از تولید روزانه پاروپایان (حدود ۲ درصد بیوماس) از منطقه هونجو قادر به تغذیه حداقل ۳٫۲ میلیون لارو ماهی سیم (Pagrus major) و یا سفره ماهی ژاپنی (Paralichthys olivaceus) و ۸ میلیون آیو (Plecoglossus altivelis) سالانه می‌باشد. از این روی، استفاده تعمدی از تولید جمعیت پاروپای طبیعی به عنوان غذا برای لارو ماهی از نظر بوم شناسی و اقتصادی بسیار مهم است.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: A Brief Review of Mass Culture of Copepods Used for Fish Food in Japanese Mariculture and a Proposed Plan to Use High Biomass Natural Populations of Brackish-Water Copepods

Abstract

 This chapter consists of two parts: a brief review of studies on mass culture of copepods as food for larval fish in Japan and a proposed plan to use extremely high biomass and production of natural brackish-water copepods for marine fish farming. In the first part previous attempts to collect natural copepod populations and mass culture of Tigriopus japonicus and Acartia tsuensis in Japanese hatcheries are reviewed, and associated problems are discussed. Although T. japonicus appears to be a most promising species, the mass culture of this harpacticoid copepod is no longer applied at present, mainly due to development of artificially formulated feed for fish larvae. The idea of using wild copepod populations discussed in the second part of the chapter stems from findings of very high biomass (range: 11.1–369 mg carbon [C]/m3; mean: 59.2 mg C/m3) and production rate (range: from 2.0 to 44.7 mg C/m3/d; mean: 9.6 mg C/m3/d) of copepods in a brackish-water lagoon (i.e., the Honjo District; area: 16.2 km2, average depth: 5.1 m, water volume: 8.25  107 m3) in the Lake Shinji and Lake Nakaumi brackish-water system. The predominant copepod species in this lagoon are Acartia hudsonica, A. sinjiensis, Eurytemora pacifica, Oithona davisae, Pseudodiaptomus inopinus, and Sinocalanus tenellus, and each population showed a pronounced seasonal variation. If an intensive larviculture system is employed, an exploitation of 10% of the daily copepod production (or about 2% of the biomass) from Honjo District is capable of feeding at least 3.2 million red sea bream (Pagrus major) or Japanese flounder (Paralichthys olivaceus) and 8.0 million ayu (Plecoglossus altivelis) larvae annually. Thus, deliberate use of productivity of natural copepod population as food for fish larvae is both ecologically and economically feasible.