عملکرد حقوق بشر شرکت وقدرت اخلاقی:مطالعه زنجیره تامین MNC در بنگلادش

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 43

تعداد کلمات : 21000

مجله : Critical Perspectives on Accounting

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
30 آگوست 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1164 بازدید
30,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:عملکرد حقوق بشر شرکت وقدرت اخلاقی:مطالعه زنجیره تامین MNC در بنگلادش

 چکیده

 این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه گروه‌های ذینفع خاص مانند سازمان‌های غیردولتی حقوق کار (NGO)، قدرت اخلاقی شرکت‌های چند ملیتی (MNCs) را برای حفظ حقوق بشر در زنجیره‌های تأمین خود در بنگلادش مورد سؤال قرار داده و حتی به چالش می‌کشند. در زمان وقوع دو فاجعه بزرگ کارخانه در بنگلادش (آتش سوزی تارزین و فروپاشی رانا پلازا در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳) ما یک سری مصاحبه (بین ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴) انجام دادیم و مقالاتی را در رسانه‌های خبری و اسناد سازمان‌های غیردولتی بررسی کردیم تا بفهمیم چگونه روایات سازمان‌های غیردولتی حقوق کار، MNC ها و عملکرد واقعی حقوق بشر تأمین کنندگان آنها و قدرت اخلاقی مرتبط در زنجیره‌های تأمین پوشاک را به چالش می‌کشد. یافته‌ها نشان می‌دهد که عملکرد سازمان ملل متحد و تأمین کنندگان آنها در زمینه حقوق بشر در محل کار در بنگلادش، همانطور که توسط سازمان‌های غیردولتی حقوق کار تصور می‌شود، با افشای عمومی MNC در مورد حقوق بشر سازگار نیست. خلاف روایات سازمان‌های غیردولتی نشان می‌دهد که MNC ها و تأمین کنندگان آنها از حقوق بشر و نقص اخلاقی مرتبط استفاده می‌کنند. این مطالعه از قدرت اخلاقی مطابق با دیدگاه ارسطو درباره بازیگر اخلاقی استفاده می‌کند و با ارائه بینش جدیدی که نشان می‌دهد سه جنبه اساسی قدرت اخلاقی – قصد اخلاقی، توانایی اخلاقی و موقعیت اخلاقی – را به مهتا و وینشی (۲۰۱۰) می‌افزاید. که MNC ها و تأمین کنندگان آنها در زمینه کشورهای در حال توسعه بنگلادش فاقد قصد اخلاقی، توانایی اخلاقی و موقعیت اخلاقی برای حمایت از حقوق بشر در محل کار هستند. ما توجه داریم که به دست آوردن این بینش‌های غنی‌تر ممکن است زیرا ما مستقیماً نظرات NGO ها و سازمان‌های جنبش اجتماعی را جویا می‌شویم. این مقاله با بررسی این موضوع که آیا پذیرش زبان تعهدات حقوق بشر توسط MNCs، تغییری در قدرت اخلاقی و عملکرد حقوق بشر آنها ایجاد می‌کند، به غنی‌تر شدن منابع کمک می‌کند(حقوق بشر شرکت وقدرت اخلاقی).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Corporate human rights performance and moral power: A study of retail MNCs’ supply chains in Bangladesh

Abstract

 This paper investigates how particular stakeholder groups, such as labor rights nongovernmental organizations (NGOs), question and even challenge the moral power of multinational companies (MNCs) to maintain human rights in their supply chains in Bangladesh. Around the time of two major factory disasters in Bangladesh (the Tarzeen fire and the Rana Plaza collapse in 2012 and 2013, respectively) we conducted a series of interviews (between 2012 and 2014) and reviewed articles in news media and NGO documents to understand how labor rights NGOs’ narratives challenge MNCs and their suppliers’ actual human rights performance and associated moral power within clothing supply chains. The findings show that MNCs’ and their suppliers’ workplace human rights performance in Bangladesh, as perceived by labor rights NGOs, is inconsistent with MNCs’ public disclosures on human rights. The NGOs’ counter-narratives testify to MNCs’ and their suppliers’ abuses of human rights and the associated moral deficit. This study draws on the notion of moral power in line with Aristotle’s view of the moral actor and adds to Mehta and Winship (2010) three essential aspects of moral power – moral intention, moral capability and moral standing – by providing a new insight that suggests that MNCs and their suppliers in the developing nation context of Bangladesh lack the moral intention, moral capability and moral standing to uphold workplace human rights. We note that gaining these richer insights are possible because we directly solicit the views of NGOs and social movement organizations. The paper fills a research gap by looking at whether the adoption of the language of human rights obligations by MNCs creates any change in their moral power and human rights performance, as perceived by workers’ rights NGOs.