نقش میانجی استرس ادراک شده در ارتباط بین خود دلسوزی و اضطراب و افسردگی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 21

تعداد کلمات : 7800

مجله : Risk Management and Healthcare Policy

انتشار : 2020

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
1 فوریه 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1151 بازدید
39,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:نقش میانجی استرس ادراک شده در ارتباط بین خود دلسوزی و اضطراب و افسردگی: شواهد بیشتر از کادر پزشکی چینی

 چکیده

 هدف: کادر پزشکی میزان بالایی از استرس، اضطراب و افسردگی را گزارش می‌کنند که نیاز به توجه فوری دارند. مطالعه حاضر با ارائه شواهدی برای اقدامات مداخله ای در مواجهه با بحران سلامت روان، رابطه بین خود شفقتی و اضطراب و افسردگی با واسطه استرس ادراک شده در بین کارکنان پزشکی را تأیید می کند. هدف همچنین تکرار یک مدل میانجی مشابه از طریق تجزیه و تحلیل چند گروهی است.

روش‌ها: کادر پزشکی به‌طور تصادفی از میان ۱۲۲۳ کادر پزشکی از سه بیمارستان در شیان، چین، با استفاده از نظرسنجی کاغذی انتخاب شدند. شاخص ها از چهار بخش تشکیل شده‌اند: نسخه چینی مقیاس اضطراب و افسردگی گلدبرگ (GADS)، مقیاس خود شفقتی – فرم کوتاه (SCS-SF)، پرسش‌نامه استرس ادراک‌شده (PSQ) و یک پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی اجتماعی. ما با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM، تجزیه و تحلیل تک گروهی)، اثرات خود شفقتی بر اضطراب/افسردگی را از طریق استرس درک‌شده برآورد کردیم. علاوه بر این، بر اساس تجزیه و تحلیل چند گروهی، از دو مجموعه نمونه داخلی (گروه های جنسیتی، گروه های پزشکی) و یک نمونه خارجی (دانشجویان پرستاری) برای تست اینواریانس چند گروهی استفاده شد.

یافته ها: میانگین نمرات اضطراب، افسردگی، خوددلسوزی و استرس ادراک شده در کارکنان پزشکی به ترتیب ۴۶/۲ ± ۹۳/۵، ۶۲/۲ ± ۹۱/۴، ۶۶/۴ ± ۸۷/۳۸ و ۱۴/۱۵ ± ۹۶/۷۱ بودند. در برخی از بخش های درگیر در تحقیق، کارکنان پزشکی سطوح بالاتری از اضطراب و افسردگی را نشان دادند. نتایج SEM نشان داد که رابطه اصلی بین خوددلسوزی و اضطراب و افسردگی ۴۲/۰-= بتا (۰۰۱/۰ P<) و به ۱۷/۰-= بتا (۰۰۱/۰ P <) کاهش یافته است در حالی که استرس درک شده را به عنوان متغیر میانجی معرفی می کند. استرس درک شده به طور مثبت با اضطراب و افسردگی (بتا = ۰٫۶۰، P <0.001)، و خوددلسوزی با استرس درک شده ارتباط منفی داشت (بتا = -۰٫۵۶، P <0.001). تجزیه و تحلیل چند گروهی تغییرات قابل قبولی را در شاخص‌های تناسب در گروه‌های جنسیتی (مرد و زن)، پزشکی (پزشکی و غیر بالینی) و جمعیت (کارکنان پزشکی و دانشجویان پرستاری) نشان داد.

نتیجه‌گیری: کارکنان پزشکی سطوح بالایی از اضطراب و افسردگی و استرس ادراک شده را تجربه کردند. استرس ادراک شده ممکن است یک اثر میانجی جزئی بر خوددلسوزی و اضطراب و افسردگی در میان کارکنان پزشکی داشته باشد، که مشابه مطالعه قبلی در دانشجویان پرستاری بود. یافته ها از تغییر ناپذیری چند گروهی در بین گروه های جنسی، پزشکی و جمعیت پشتیبانی می کند. مطالعه به این نتیجه رسید که مدل میانجی‌گری ممکن است در این نمونه‌های متعدد تعمیم یابد. از مداخله روانشناختی می توان برای بهبود سطوح خوددلسوزی کارکنان پزشکی استفاده کرد(دلسوزی و اضطراب و افسردگی).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: The Mediating Role of Perceived Stress in Associations Between Self-Compassion and Anxiety and Depression: Further Evidence from Chinese Medical Workers

Abstract

 Objective: Medical workers report high rates of stress, anxiety and depression, which need urgent attention. Providing evidence for intervention measures in the face of a mental health crisis, the present study validates the relation between self-compassion and anxiety and depression mediated by perceived stress amongst medical workers. The goal is also to replicate a similar mediation model though multigroup analysis. Methods: Medical workers were randomly selected to investigate by paper-and-pencil survey among 1,223 medical workers from three hospitals in Shiyan, China. The measures were comprised of four parts: the Chinese version of the Goldberg Anxiety and Depression Scale (GADS), the Self-Compassion Scale–Short Form (SCS-SF), the Perceived Stress Questionnaire (PSQ) and a socio-demographic questionnaire. Applying structural equation modeling (SEM, single-group analysis), we estimated the effects of self-compassion on anxiety/depression through perceived stress. Furthermore, based on multigroup analysis, we used two sets of internal samples (gender groups, medical groups) and an external sample (nursing students) for testing multigroup invariance. Results: The average scores of anxiety, depression, self-compassion and perceived stress in medical workers were 5.93 ± 2.46, 4.91 ± 2.62, 38.87 ± 4.66 and 71.96 ± 15.14, respectively. In some departments engaged in the research, the medical workers showed higher levels of anxiety and depression. The SEM results indicated that the original relationship between self-compassion and anxiety and depression was beta = –0.42 (P < 0.001) and reduced to beta = –0.17 (P < 0.001) while introducing perceived stress as a mediating variable. Perceived stress was positively associated with anxiety and depression (beta = 0.60, P < 0.001), and self-compassion was negatively associated with perceived stress (beta = –0.56, P < 0.001). Multigroup analysis showed acceptable changes in fit indices across gender (male and female), medical (clinician and nonclinician), and population (medical workers and nursing students) groups. Conclusion: Medical workers were experiencing high levels of anxiety and depression and perceived stress. Perceived stress might have a partial mediating effect on self-compassion and anxiety and depression amongst medical workers, which was similar to a previous study in nursing students. The findings supported multigroup invariance across gender, medical and population groups. The study concluded that the mediation model may be generalized across these multiple samples. Psychological intervention could be used to improve levels of selfcompassion of medical workers.