رفتار درمانی شناختی با کودکان و نوجوانان

نوع فایل : word

تعداد صفحات : 17

تعداد کلمات : 7700

مجله : Psychology

انتشار : 2019

ترجمه ی متون جدول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

فونت ترجمه : ب نازنین 12

تاریخ انتشار
27 آوریل 2020
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1451 بازدید
32,000 تومان

 عنوان فارسی مقاله:رفتار درمانی شناختی با کودکان و نوجوانان

 چکیده

رفتار درمانی شناختی با کودکان (CBT) می‌تواند شامل مجموعه‌ی پیچیده‌ای از مهارت‌ها به منظور شناسایی، تست و به چالش کشیدن سیستماتیک شناخت ها و فرآیندها باشد. به طور مشابه، توانایی”تفکر در مورد فکر کردن” جزو آن دسته از رویکردهایی است که کودک را ملزم به مشاهده، تصدیق و پذیرش شناخت ها و احساسات می‌کند. این فرآیندها شامل درجه‌ای از بلوغ و پیچیدگی شناختی هستند و نیازمند توانایی مشارکت در کارها و تکالیف انتزاعی نظیر مشاهده‌ی رویدادها از دیدگاه‌های مختلف، تولید اسنادات جایگزین یا عقب نشینی و مشاهده‌ی کنجکاوانه‌ی افکار و احساسات است. درجه‌ی داشتن سطوح مورد نیاز از بلوغ شناختی توسط کودکان برای مشارکت در این کارها و تکالیف، موضوع بحث بوده است.  تحقیقات در زمینه‌ی رشد، نشان می‌دهد که کودکان درک می‌کنند که افراد، دارای حالات ذهنی درونی نظیر افکار، باور و تصاویری هستند که ممکن است بازنمودی از جهان باشند یا جهان را به طور نامناسب جلوه دهند (ولمان، هولاندر و شولت ۱۹۹۶)(رفتاردرمانی شناختی با کودکان و نوجوانان). کودک سه ساله می‌داند که حباب‌های فکری نشان دهنده‌ی این است که یک فرد چه فکری می‌کند، می‌تواند بین فکر و عمل را از هم متمایز کند، درک می‌کند که افراد دارای افکار متفاوتی در مورد یک رویداد هستند و این که افکار می‌توانند به طور نامناسبی یک رویداد را جلوه دهند. فلاول، فلاول و گرین (۲۰۰۱)، پیشنهاد کرده‌اند که تا سن پنج سالگی، کودکان قادر به بیان ادراکات خود و درک مفهوم واگویه[۱]، که یک استراتژی متداول در بسیاری از برنامه‌های CBT(رفتار درمانی شناختی) هستند. به طور مشابه، کودکان چهار تا هفت ساله، قادر به تمایز بین افکار، احساسات و رفتارها هستند (کواکلی، رینولدز و کوکر ۲۰۰۴) و این که کودکان زیر ۵ سال، قادر به تولید اسنادات پس از رویداد، نام گذاری ادراکات و شناخت ها و ایجاد پیوند بین افکار و احساسات هستند (دوهر و همکاران ۲۰۰۵). این موضوع موجب شده تا برخی کارشناسان به این نتیجه برسند که کودکان (سن ۵-۸ سال) قادر به اثبات ظرفیت شناختی برای بهره گیری از فرم‌های خلاقانه‌ی رفتار درمانی شناختی باشند (گریو و بلیست ۲۰۰۴)(رفتاردرمانی شناختی با کودکان و نوجوانان).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

TITLE: Cognitive behaviour therapy with children and young people

Abstract

Cognitive behavioural therapy (CBT) can involve a complex set of skills to systematically identify, test, and challenge cognitions and processes. Similarly, an ability to ‘think about thinking’ is involved in those approaches that require the child to observe, acknowledge, and accept cognitions and emotions. These processes involve a degree of cognitive maturity and sophistication and require an ability to engage in abstract tasks such as viewing events from different perspectives, generating alternative attributions or standing back, and curiously observing thoughts and emotions. The degree to which young children have the required level of cognitive maturity to be able to engage in such tasks has been the subject of debate. Developmental research suggests that very young children understand that people have internal mental states such as thoughts, beliefs, and images that may represent or, misrepresent, the world (Wellman, Hollander, and Schult 1996). Three-year-old children understand that thought bubbles represent what a person may think, can distinguish between thoughts and actions, understand that people can have different thoughts about the same event, and that thoughts can misrepresent an event. Flavell, Flavell, and Green (2001) suggest that by the age of five children are able to articulate their cognitions and understand the concept of self-talk, a common strategy in many CBT programmes. Similarly, children aged four to seven are able to distinguish between thoughts, feelings, and behaviours (Quakley, Reynolds, and Coker 2004) and that children as young as five years could generate post-event attributions, name emotions, and link thoughts and feelings (Doherr et al. 2005). This has led some reviewers to conclude that ‘young children (aged 5–8) can demonstrate the cognitive capacity to benefit from creatively delivered forms of CBT’ (Grave and Blissett 2004).

 
    دیدگاهتان را بنویسید