سطوح کورتیزول و ذخایر آدرنال بعد از احیای موفق ایست قلبی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 25

تعداد کلمات : 4200

مجله : SHOCK

انتشار : 2004

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
1 نوامبر 2020
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1049 بازدید
28,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:سطوح کورتیزول و ذخایر آدرنال بعد از احیای موفق ایست قلبی

چکیده

 مرحله‌ی پس از احیای ایست قلبی در خارج از بیمارستان، دارای ویژگی‌های مشابه با سپسیس حاد می‌باشند. جایگزینی کورتیکواسترویید در بیماران با شوک سپتیک و اختلال آدرنال سودمند است. هدف این مطالعه، ارزیابی کورتیزول و ذخایر آدرنال بیماران ایست قلبی بعد از ریکاوری گردش خون خود به خودی، بود. سی و سه بیمار متوالی که به طور موفق بعد از احیای قلبی احیا شده بودند بین ۲۰۰۲ و ژوئن ۲۰۰۳ مطالعه شدند. تست کورتیزول سرم و تست کورتیکوتروپین (۲۵۰ میکروگرم)، ۶ تا ۳۶ ساعت بعد از ایست قلبی ناشی از قلبی بود. وضعیت پاسخ در سه گروه پیامد مقایسه شدند: بقا با ریکاوری نورولوژیک کامل (n=4)، مرگ و میر زودهنگام از شوک (n=10) یا مرگ و میر دیر هنگام ناشی از اختلال نورولوژیک. بیمارانی که زودتر فوت شده بودند سطح کورتیزول کم‌تری از بیمارانی که به دلیل اختلال عصبی فوت شده بودند داشتند (۲۷ میکرو گرم بر دسی لیتر) در برابر ۵۲ میکروگرم بر دسی لیتر. که این نشان دهنده‌ی پاسخ ادرنال ناکافی به التهاب سیستماتیک شددی است. وضعیت پاسخ کورتیکوتروپین ارتباطی با نشانگرهای شدت استاندارد نداشت و تحت تأثیر هیپوترمی درمانی قرار نداشت. در نتیجه، بیمارانی که از شوک بعد از احیا قلبی ریوی فوت می‌شوند، پاسخ ادرنال ناکافی به استرس با این وضعیت دارند. آستانه‌هایی برای سطوح کورتیزول در ابتدا و بعد از کورتیکوتروپین باید در شرایط بالینی تعیین شود(سطوح کورتیزول و ذخایر آدرنال).

 

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title:Cortisol levels and adrenal reserve after successful cardiac arrest resuscitation

Abstract

 The postresuscitation phase after out-of-hospital circulatory arrest shares similarities with severe sepsis. Corticosteroid replacement is beneficial in patients with septic shock and adrenal dysfunction. The goal of this study was to assess baseline cortisol and adrenal reserve of out-of-hospital circulatory arrest patients after recovery of spontaneous circulation. Thirty-three consecutive patients successfully resuscitated after cardiac arrest were prospectively included between March 2002 and June 2003. A serum cortisol assay and a corticotropin test (250 µg i.v.) were done 6 to 36 h after circulatory arrest. A cortisol increase smaller than 9 µg/dL after corticotropin (nonresponders) defined adrenal reserve insufficiency. Response status was compared in the three outcome groups: survival with full neurologic recovery (n = 4), early death from refractory shock (n = 10), or later death from neurologic dysfunction (n = 19). Patients who died of early refractory shock had lower baseline cortisol levels than patients who died of neurologic dysfunction (27 µg/dL [15–47] vs. 52 µg/dL [28-73], respectively; P < 0.01), suggesting an inadequate adrenal response to severe systemic inflammation. Corticotropin response status was not associated with standard severity markers and seemed uninfluenced by therapeutic hypothermia. In conclusion, patients who die of early refractory shock after cardiopulmonary resuscitation may have an inadequate adrenal response to the stress associated with this condition. Thresholds for cortisol levels at baseline and after corticotropin need to be determined in this clinical setting.