پیامدهای طولانی مدت و عوامل پیش آگهی در بیماران با علائم ذرات درمانی در سارکوم

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 21

تعداد کلمات : 5000

مجله : Advances in Particle Therapy

انتشار : 2020

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
21 فوریه 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1104 بازدید
29,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:پیامدهای طولانی مدت و عوامل پیش آگهی در بیماران با علائم ذرات درمانی در سارکوم

 چکیده

   سارکومها یک گروه نادر و ناهمگن از نئوپلاسمهای بدخیم را شامل می‌شوند که از بافتها (۸۴٪) یا استخوانها (۱۴٪) منشأ می‌گیرند [۱]. مدیریت چند رشته‌ای سارکوم هایی که در مجاورت اندام‌های حیاتی و در معرض خطر قرار دارند، چالش برانگیز است و با توجه به محل، هیستوپاتولوژی و مرحله مربوطه بسیار متفاوت است. حتی اگر پیشرفت روشهای جراحی طی دهه‌های گذشته به دست آمده باشد، برداشتن کامل بدون خطر ابتلا به اختلالات اساسی غیرممکن است. در این موارد، روش جراحی بصورت ایده آل با رادیوتراپی با دقت بالا (RT) تکمیل یا جایگزین می‌شود. با این حال، ساختارهای حساس در مجاورت تومور ممکن است میزان دوز کافی مورد نیاز برای درمان محلی مؤثر در سارکوم ها را محدود کند. در این زمینه، پروتون‌ها و سایر ذرات باردار (به عنوان مثال، یون‌های کربن) به دلیل ویژگی‌های فیزیکی و رادیوبیولوژیکی مورد توجه قرار می‌گیرند. پروتون‌ها و سایر ذرات باردار این مزیت را دارند که حجم تابش شده را کاهش می‌دهند و باعث کاهش پایداری بافت طبیعی در مقایسه با تکنیک‌های استاندارد فوتون و رادیوتراپی با شدت تعدیل شده (IMRT) می‌شوند. با این حال، شواهد مربوط به مزایای بالینی ذرات درمانی برای درمان سارکوم، به ویژه برای نتایج طولانی مدت و عوامل پیش آگهی آنها، هنوز محدود است. با این وجود، داده‌های اولیه در گروه‌های کوچک، امکان سنجی خوب و همچنین ارتباطات اقتصادی بالا را نشان می‌دهد. برای رابدمیوسارکوم (RMS) و سارکوم، داده‌های مربوط به درمان با پرتو درمانی پروتون (PBT) عمدتاً در دسترس هستند، در حالی که رادیوتراپی یون کربن (CIRT) عمدتاً برای استئو- سارکوم و وترما (CH) و کندروسارکوم (CS) معرفی شد(علائم ذرات درمانی در سارکوم).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Long-Term Outcomes and Prognostic Factors in Patients with Indications for Particle Therapy in Sarcomas

Abstract

 Sarcomas encompass a rare and heterogeneous group of solid malignant neoplasms which originate from so tissues (84%) or bones (14%) [1]. Multidisciplinary management of sarcomas that are oen contiguous to critical organs at risk is challenging and varies widely according to the respective site, histopathology and stage. Even though improvements of surgical techniques were achieved over the last decades, complete resection is oen impossible without risking major impairments. In these cases, surgical procedure is ideally complemented or replaced by high-precision radiotherapy (RT). However, sensitive structures in close proximity to the tumour may limit the delivery of sucient dose required for eective local therapy in sarcomas. In this context, protons and other charged particles (e.g., carbon ions) are of increasing interest due to their physical and radiobiological properties. Protons and other charged particles have the advantage of restricting the irradiated volume and improving sparing of normal tissue compared to standard photon techniques and intensity-modulated radiotherapy (IMRT). However, evidence of the clinical benets of particle therapy for the treatment of sarcomas, especially for long-term outcomes and their prognostic factors, is still limited. Nevertheless, early data in small cohorts suggest good feasibility as well as high ecacy. For rhabdomyosarcoma (RMS) and Ewing’s sarcoma, data on treatment with proton beam therapy (PBT) are predominantly available, whereas carbon-ion radiotherapy (CIRT) was introduced predominantly for osteosarcoma and chordoma (CH) and chondrosarcoma (CS).