ارزیابی و مدیریت شیوع بدون علامت COVID-19: یک مرور سیستماتیک

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 21

تعداد کلمات : 7000

مجله : Travel Medicine and Infectious Disease

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
29 آگوست 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1279 بازدید
26,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:ارزیابی و مدیریت شیوع بدون علامت COVID-19: یک مرور سیستماتیک

 چکیده

سابقه و هدف: COVID-19 می تواند در بخش قابل توجهی از بیماران بدون علامت باشد. ارزیابی و رفتار این بیماران یک عنصر کلیدی برای توقف انتشار است.

هدف: توصیف ارزیابی و درمان عفونت بدون علامت در بیماران مبتلا به تشخیص قطعی COVID-19.

روش ها: ما تا ۲۲ آگوست ۲۰۲۰ پنج پایگاه داده و موتورهای جستجو را برای  پایگاه داده کردیم. ما شامل مطالعات گروهی ، مقطعی و سری موردی بودیم که ارزیابی و مدیریت افراد بدون علامت را گزارش می کردند. ما داده های مربوط به کل ترشحات با PCR منفی ، طول مدت بستری ، درمان و تعداد بیمارانی که بدون علامت باقی ماندند را استخراج کردیم. یک مدل اثرات تصادفی با روش واریانس معکوس برای محاسبه شیوع جمع شده استفاده شد.

نتایج: ۴۱ مطالعه (نه مطالعه مقطعی ، پنج مطالعه گذشته نگر و ۲۷ گزارش/سری مورد ؛ ۶۴۷ فرد بدون علامت) ، شامل ۴۷٪ مرد (۲۳۰/۵۰۱) شد. سن بیماران بین ۱ ماه تا ۷۳ سال بود. در بیمارانی که علامت دار شدند ، طول مدت بستری در بیمارستان ۱۳٫۶ روز (SD 6.4) بود. در مطالعات از لوپیناویر/ریتوناویر ، هیدروکسی کلروکین به علاوه ریتوناویر/لوپیناویر ، هیدروکسی کلروکین با و بدون آزیترومایسین ، ریباویرین به اضافه اینترفرون و اینترفرون آلفا استفاده شد. نسبت افراد بدون علامت ۹۱ بود (۴۶۳/۵۸۸ بیمار ؛ ۹۵ C CI: 78.3 – -۹۸٫۷٪). و افراد بدون علامت با PCR منفی ۸۶٪ (۱۰۲/۱۲۴ نفر ؛ ۹۵٪ CI: 58.4٪ -۱۰۰٪) بود(مدیریت شیوع بدون علامت COVID-19).

نتیجه گیری: هیچ درمان استانداردی برای افراد بدون علامت COVID-19 وجود ندارد. هیچ مطالعه ای در زمینه طراحی مناسب برای اتخاذ این تصمیم وجود ندارد. نشان داده شده است که اکثر افراد بدون علامت که تحت پیگیری قرار گرفته اند بهبود یافته اند ، اما این را نمی توان به درمان استاندارد نسبت داد.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Assessment and management of asymptomatic COVID-19 infection: A systematic review

Abstract

 Background: COVID-19 can be asymptomatic in a substantial proportion of patients. The assessment and man agement of these patients constitute a key element to stop dissemination. Aim: To describe the assessment and treatment of asymptomatic infection in patients with a confirmed diagnosisof COVID-19. Methods: We searched five databases and search engines for preprints/preproofs, up to August 22, 2020. We included cohort, cross-sectional, and case series studies, reporting the assessment and management of asymp tomatic individuals. We extracted data on total discharges with negative PCR, length of hospitalization, treatment, and number of patients who remained asymptomatic. A random-effects model with inverse variance method was used to calculate the pooled prevalence. Results: 41 studies (nine cross-sectional studies, five retrospective studies and 27reports/case series; 647 asymptomatic individuals), were included, of which 47% were male (233/501). The age of patients was between 1month and 73 years. In patients who became symptomatic, length of hospitalization mean was 13.6 days (SD 6.4). Studies used lopinavir/ritonavir,hydroxychloroquine plus ritonavir/lopinavir, hydroxychloroquine with and without azithromycin, ribavirin plus interferon and interferon alfa. The proportion of individuals who remained asymptomatic was 91% (463/588 patients; 95%CI: 78.3%–98.7%); and asymptomatic individuals discharged with negative PCR was 86% (102/124 individuals; 95%CI: 58.4%–100%). Conclusions: There is no standard treatment for asymptomatic COVID-19 individuals. There are no studies ofadequate design to make this decision. It has been shown that most asymptomatic individuals who were followed have recovered, but this cannot be attributed to standard treatment.