آموزش رسمی نوآوری موجب افزایش نوآوری و ابتکار

نوع فایل : word

تعداد صفحات : 34

تعداد کلمات : 11000

مجله : Journal of Innovation and Entrepreneurship

انتشار : 2017

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
24 ژوئن 2020
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1244 بازدید
33,000 تومان

عنوان فارسی مقاله: آیا آموزش رسمی نوآوری می‌تواند نوآوری و ابتکار را در سطح گروهی و سازمانی   در یک مجموعه  و محیط مراقبت‌های بهداشتی-درمانی  بهبود بخشد؟

 چکیده

هدف: آیا رسمی سازی واقعاً تفکر خلاق یا نوآورانه را از بین می‌برد؟   اگر آموزش رسمی نوآوری در واقع نوآوری در سطح شرکت را بهبود بخشد چطور؟ اگر مدیر قبل از استفاده از منبعی بتواند احتمال موفقیت یا عدم موفقیت چنین برنامه‌ای را پیش بینی کند، چطور؟ هدف از این مطالعه، تعیین این است که آیا رسمی سازی تأثیر مثبتی بر نوآوری در سطح گروهی و سازمانی دارد یا خیر. علاوه بر این، این مطالعه بررسی می کند که قبل از شروع آموزش، تا چه حد موفقیت یا عدم موفقیت چنین برنامه‌ای را می‌توان پیش بینی کرد.

روش: مطالعه مداخله‌ای در یک مرکز بهداشتی و درمانی انجام شد. برای تعیین تأثیر آموزش رسمی نوآوری از اندازه گیری های کمی و کیفی استفاده شد. دو گروه وجود داشت: یک گروه شرکت کننده و یک گروه غیر شرکت کننده. هدف صریح مداخله بهبود نوآوری در سطح گروهی و سازمانی بود.

یافته‌ها: پس از اتمام مداخله نوآوری، گروه شرکت کننده در درک در مورد استراتژی نوآوری و ابتکار ایده، پیشرفت چشمگیری داشته است، در حالی که گروه غیرقابل شرکت در پیشرفت استراتژی نوآوری پیشرفت چشمگیری داشته است.علاوه بر این، هشت ایده ابتکاری در نتیجه آموزش پدید آمد. سه مورد از این ایده‌ها در سازمان پیاده سازی و پخش شدند.

نتيجه گيري: اول، اين مطالعه نشان داد كه رسميت می‌تواند نوآوري در سطح گروهي و سازماني را بهبود بخشد، كه بر خلاف نظريه بود. دوم، این مطالعه نشان داد که سطح هیجان و درگیری در یک گروه برای موفقیت این ابتکار عمل ضروری است. در این مطالعه سطح هیجان و درگیری گروه شرکت کننده به حدی بود که به نظر می‌رسید برای سایر سازمانها مسری است. اگرچه شرکت کننده در هیچ دوره آموزشی شرکت نکرد،   ولی آن ها از  مشارکت گروهی درس گرفتند. علاوه بر این،   موفقیت  رویکرد نوآوری را می توان با برری آمادگی و پتانسیل نواورانه ی گروه یا سازمان پیش بینی کرد

 

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Can formal innovation training improve group- and organizational-level innovativeness in a healthcare setting?

Abstract

Purpose: Does formalization really destroy creative or innovative thinking? What if formal innovation training actually improved firm-level innovativeness? What if a manager could predict the likelihood of success or failure of such a program, prior to any resources being used? This is the aim of the study, to determine whether formalization has a positive impact on group- and organizational-level innovativeness. Additionally, this study will explore the extent to which success or failure of such a program can be predetermined, prior to the start of training. Method: An intervention study was conducted in a healthcare setting. Quantitative and qualitative measurements were used in determining the effect of the formal innovation training. There were two groups: a participant group and a nonparticipant group. The intervention’s express aim was to improve both group- and organizational-level innovativeness. Findings: After the innovation intervention was completed, the participant group had a significant improvement in their understanding of innovation strategy and idea initiations, while the nonparticipant group had a significant improvement in innovation strategy. Additionally, eight innovative ideas emerged as a result of the training; three of those ideas were implemented and diffused within the organization. Conclusion: First, this study showed that formalization could improve both group- and organizational-level innovativeness, which was contrary to theory. Second, this study indicated that the level of excitement and engagement in a group is essential to the success of this initiative. In this study, the participating group’s level of excitement and engagement was so high that it seemed it was contagious to the rest of the organization. Even though the nonparticipant did not partake in any training, they learnt from it anyways, through the engagement of the participating group. Furthermore, the success of an innovation initiative can be predicted by looking to the innovative readiness of the group or organization.

دیدگاهتان را بنویسید