پتانسیل و چالش‌های کشاورزی ارگانیک در بنگلادش: مقااله مروری

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 24

تعداد کلمات : 9900

مجله : Journal of Crop Improvement

انتشار : 2020

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : بالا

:

تاریخ انتشار
13 فوریه 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1275 بازدید
39,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:پتانسیل و چالش‌های کشاورزی ارگانیک در بنگلادش: مقااله مروری

چکیده

 اقتصاد بنگلادش و معیشت اکثریت جمعیت آن به کشاورزی بستگی دارد. علیرغم اهمیت کشاورزی، تضمین امنیت غذایی به دلیل بلایای طبیعی مکرر، اثرات تغییرات آب و هوا و تخریب زمین یک نگرانی است. این کشور دارای مساحت زمین محدود اما اکوسیستم‌های متنوع (تپه‌ها، دشت‌ها، ساحلی و تالاب‌ها) است. تغییرات آب و هوایی شامل دما، بارندگی و رطوبت است. سیستم تولید مزرعه در بنگلادش از کشاورزی ارگانیک سنتی، با تنوعی از میوه‌ها، سبزیجات، ادویه‌ها و غده‌ها پیروی می‌کند. کشاورزی متعارف در بنگلادش پس از انقلاب سبز به شدت به کودهای مصنوعی و آفت کش ها وابسته شد. این امر به سلامت انسان و خطرات زیست محیطی متعددی منجر شده است که ایمنی مواد غذایی را به خطر می‌اندازد. آزادسازی و جهانی شدن کشاورزان کوچک بنگلادش را به دلیل قدرت چانه زنی پایین آنها به حاشیه رانده است. کشاورزی ارگانیک یک سیستم بالقوه جایگزین تولید کشاورزی است. این می‌تواند به پیامدهای رفاه انسانی کشاورزی و در عین حال تضمین توسعه پایدار بپردازد. با این حال، تعداد کشاورزانی که کشاورزی ارگانیک انجام می‌دهند و سطح زیر کشت ارگانیک کم است. بنابراین، این مقاله با بررسی توسعه تاریخی، وضعیت فعلی کشاورزی ارگانیک و گلوگاه‌های رشد کشاورزی ارگانیک، مروری بر پتانسیل کشاورزی ارگانیک در بنگلادش ارائه می‌دهد. الگوی توسعه کشاورزی ارگانیک بنگلادشی با مدل سایر نقاط جهان متفاوت است، زیرا توسط سازمان‌های غیردولتی محلی فعال (NGO) حمایت می‌شود. کشاورزی ارگانیک این پتانسیل را دارد که به سیستم تولید پیش‌فرض در بنگلادش تبدیل شود، مشروط بر اینکه مشکلا پذیرش برطرف شود و مدل کشاورزی ارگانیک تحت حمایت سازمان‌های غیردولتی تولید شود(پتانسیل و چالش‌های کشاورزی ارگانیک).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Potential and challenges of organic agriculture in Bangladesh: a review

Abstract

 Bangladesh’s economy and livelihoods of majority of its population depend on agriculture. Despite the importance of agriculture, ensuring food security is a concern because of frequent natural disasters, the effects of climate change, and land degradation. The country has limited land area but diverse ecosystems (hills, plains, coastal, and wetlands). Climatic variations include temperature, rainfall, and humidity. The homestead production system in Bangladesh follows traditional organic farming, with a diversity of fruits, vegetables, spices, and tuber crops. The conventional agriculture in Bangladesh became heavily dependent on synthetic fertilizers and pesticides after the Green Revolution. This has resulted in numerous human health and environmental hazards, compromising food safety. Liberalization and globalization have marginalized small farmers in Bangladesh because of their low bargaining power. Organic agriculture is a potential alternative agricultural production system. It can address human welfare implications of agriculture while ensuring sustainable development. However, the number of farmers practicing organic agriculture and area under organic farming remain small. Therefore, this article provides an overview of the potential of organic farming in Bangladesh by examining the historical development, current state of organic farming, and the bottlenecks in the growth of organic farming. The Bangladeshi model of organic farming development is different from that of the rest of the world, as it is championed by the vibrant local non-governmental organizations (NGOs). The organic agriculture has the potential to become the default production system in Bangladesh, provided the bottlenecks in adoption are addressed, keeping in view the homegrown NGO-backed model of organic agriculture.