اختلالات حرکتی در کودکان مبتلا به بیماری میتوکندریایی

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 19

تعداد کلمات : 7300

مجله : Clinical Medicine

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
9 مارس 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1378 بازدید
38,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:اختلالات حرکتی در کودکان مبتلا به بیماری میتوکندریایی: یک بررسی مقطعی از شبکه مشترک سراسری بیماری‌های میتوکندریایی ایتالیا

 چکیده

  اختلالات حرکتی به طور فزاینده ای به عنوان یکی از مظاهر بیماری های میتوکندریایی با شروع دوران کودکی (MDs) شناخته می شود. با این حال، طیف و ویژگی های این شرایط به طور مفصل در زمینه یک گروه کاملاً تعریف شده از بیماران مورد مطالعه قرار نگرفته است. ما به صورت گذشته‌نگر گروهی از افراد مبتلا به MD در دوران کودکی را بررسی کردیم که از پایگاه‌داده شبکه مشترک ایتالیایی بیماری‌های میتوکندری پرس و جو کردند. با استفاده از یک پرسشنامه آنلاین سفارشی، سعی کردیم داده ها را از زیر گروه بیماران مبتلا به اختلالات حرکتی جمع آوری کنیم. اطلاعات کامل برای ۱۰۲ بیمار در دسترس بود. اختلال حرکتی مشخصه MD در ۴۵ نفر با میانگین سنی در شروع ۱۱ سال بود. آتاکسی شایع ترین اختلال حرکتی در شروع بود و پس از آن دیستونی، لرزش، اختلالات هیپوکینتیک، کره و میوکلونوس قرار داشتند. در طول دوره بیماری، اکثر بیماران (۶۷٫۷%) با بدتر شدن اختلال حرکتی خود مواجه شدند. درگیری عقده های قاعده ای، تغییرات ماده سفید مغزی و آتروفی مخچه شایع ترین الگوهای نوررادیولوژیک مرتبط بودند. چهل و یک بیمار دارای جهش نقطه‌ای در DNA میتوکندری بودند، ۱۰ بیمار دارای جهش‌های مجدد DNA میتوکندری بودند، و ۴۱ مورد جهش‌هایی را در ژن‌های رمزگذاری‌شده با DNA هسته‌ای نشان دادند، که مورد دوم با شروع زودتر و اختلال بیشتر در فعالیت‌های روزمره مرتبط بود. در میان بیماران ما، ۳۲ نفر تحت درمان دارویی قرار گرفتند. کلونازپام و باکلوفن خوراکی رایج ترین داروهای مورد استفاده بودند، در حالی که لوودوپا و باکلوفن داخل نخاعی مؤثرترین داروها بودند. تشریح بهتر فنوتیپ‌های اختلالات حرکتی که از دوران کودکی شروع می‌شود، ممکن است کار تشخیصی ما در MD، مدیریت تنظیم دقیق و درمان بیماران مبتلا را بهبود بخشد(کودکان مبتلا به بیماری میتوکندریایی).

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Movement Disorders in Children with a Mitochondrial Disease: A Cross-Sectional Survey from the Nationwide Italian Collaborative Network of Mitochondrial Diseases

Abstract

 Movement disorders are increasingly being recognized as a manifestation of childhoodonset mitochondrial diseases (MDs). However, the spectrum and characteristics of these conditions have not been studied in detail in the context of a well-defined cohort of patients. We retrospectively explored a cohort of individuals with childhood-onset MDs querying the Nationwide Italian Collaborative Network of Mitochondrial Diseases database. Using a customized online questionnaire, we attempted to collect data from the subgroup of patients with movement disorders. Complete information was available for 102 patients. Movement disorder was the presenting feature of MD in 45 individuals, with a mean age at onset of 11 years. Ataxia was the most common movement disorder at onset, followed by dystonia, tremor, hypokinetic disorders, chorea, and myoclonus. During the disease course, most patients (67.7%) encountered a worsening of their movement disorder. Basal ganglia involvement, cerebral white matter changes, and cerebellar atrophy were the most commonly associated neuroradiological patterns. Forty-one patients harbored point mutations in the mitochondrial DNA, 10 carried mitochondrial DNA rearrangements, and 41 cases presented mutations in nuclear-DNA-encoded genes, the latter being associated with an earlier onset and a higher impairment in activities of daily living. Among our patients, 32 individuals received pharmacological treatment; clonazepam and oral baclofen were the most commonly used drugs, whereas levodopa and intrathecal baclofen administration were the most effective. A better delineation of the movement disorders phenotypes starting in childhood may improve our diagnostic workup in MDs, fine tuning management, and treatment of affected patients.