عنوان فارسی مقاله:بهینه سازی دوز پرتودهی (اشعه دهی) بر اساس سطوح مرجع تشخیصی ملی عربستان سعودی و محاسبه دوز مؤثر برای تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری: یک مطالعه کوهورت تک مرکزی

چکیده

تعداد کمی از مطالعات کاهش دوزها را در توموگرافی کامپیوتری (CT) بررسی کرده‌اند، در حالی که روش‌های تشخیصی مختلف از پرتوهای یونیزان برای کشف تخمین دوز بهینه با استفاده از مقادیر نوردهی چندگانه، از جمله میلی‌آمپر-ثانیه، پیک کیلوولتاژ، و فاکتورهای گام در حین کنترل شاخص دوز CT حجم (CTDIvol) و طول دوز محصول (DLP) استفاده می‌کنند. بنابراین، ما بهینه‌سازی پروتکل‌های CT را برای کاهش دوز پرتودهی و اندام‌ها در طول معاینات CT سر، سینه، شکم و لگن در نظر گرفتیم. برای ایجاد سطوح مرجع تشخیصی سازمانی به عنوان معیاری برای همبستگی با سطوح مرجع تشخیصی ملی (NDRLs) در KSA مطابق با دستورالعمل‌های بین‌المللی برای مواجهه با پرتودهی، ۳۰۰۰ بیمار بزرگسال تحت تصویربرداری از اندام‌ها قرار گرفتند. پارامترهای دوز با استفاده از نرم افزار مونته کارلو به دست آمد و با استفاده از نرم افزار Siemens Team-play™ تنظیم شد. CTDIvol، DLP، و دوز مؤثر ۳٫۸ ± ۴۰٫۶۷، ۶۳٫۲ ± ۷۵۷ و ۰٫۱۹ ± ۱٫۷۴ برای سر و ۱٫۳۸ ± ۱۴٫۹، ۴۲٫۹ ± ۵۴۷ و ۰٫۹۵ ± ۷٫۲۷ برای قفسه سینه و برای شکم/لگن به ترتیب ۱٫۴۵ ± ۱۶٫۸۴، ۵۳٫۴ ± ۶۵۸ و ۰٫۶۶ ± ۱۰٫۲ بود. مقایسه پس از بهینه سازی NDRL، مواجهه CT کافی را نشان داد. پارامترهای CT سر نیاز به بهینه سازی بیشتری برای مطابقت با NDRL داشتند. بنابراین، محاسبات برای ارزیابی دوز پرتودهی تکرار شد. در نتیجه، دوزها را می‌توان با انتخاب پارامترها در هر نشانه بالینی مطالعه، اندازه بیمار و ناحیه بدن مورد بررسی به حداقل رساند. کاهش دوز اضافی به اندام‌های سطحی نیاز به یک ماده محافظ دارد.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:

لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Radiation Dose Optimization Based on Saudi National Diagnostic Reference Levels and Effective Dose Calculation for Computed Tomography Imaging: A Unicentral Cohort Study

Abstract

Few studies have reviewed the reduction of doses in Computed tomography (CT), while various diagnostic procedures use ionizing radiation to explore the optimal dose estimate using multiple exposure quantities, including milliampere-seconds, kilovoltage peak, and pitch factors while controlling the CT dose index volume (CTDIvol) and dose length product (DLP). Therefore, we considered optimizing CT protocols to reduce radiation and organ doses during head, chest, abdominal, and pelvic CT examinations. For establishing institutional diagnostic reference levels as a benchmark to correlate with national diagnostic reference levels (NDRLs) in KSA conforming to international guidelines for radiation exposure, 3000 adult-patients underwent imaging of organs. Dose parameters were obtained using Monte Carlo software and adjusted using the Siemens Teamplay™ software. CTDIvol, DLP, and effective dose were 40.67 ± 3.8, 757 ± 63.2, and 1.74 ± 0.19, for head; 14.9 ± 1.38, 547 ± 42.9, and 7.27 ± 0.95 for chest; and 16.84 ± 1.45, 658 ± 53.4, and 10.2 ± 0.66 for abdomen/pelvis, respectively. The NDRL post-optimization comparison showed adequate CT exposure. Head CT parameters required additional optimization to match the NDRL. Therefore, calculations were repeated to assess radiation doses. In conclusion, doses could be substantially minimized by selecting parameters per clinical indication of the study, patient size, and examined body region. Additional dose reduction to superficial organs requires a shielding material.