عنوان فارسی مقاله:بی تحرکی و فعالیت بدنی در دیابت نوع ۲ در طی کوید-۱۹
چکیده
به منظور به حداقل رساندن گسترش COVID-19 ، مسئولان در سراسر جهان اقدامات سختگیرانه قرنطینه را صادر کرده اند. این اقدام ضروری برای محدود کردن فعالیت بدنی (PA) منجر به افزایش زمان کم تحرکی (زمان SED) ، استرس و گلیسمی می شود. COVID-19 آسیب پذیری عمده جمعیت های مبتلا به بیماری های قبلی را برجسته کرده است. دیابت نوع ۲ (T2DM) یک بیماری عمده برای پیشرفت COVID- 19 و نقاط انتهایی نامطلوب است ، و گلوکز خون به خوبی کنترل شده با کاهش قابل توجهی پیامدهای نامطلوب و مرگ همراه است . در بیماران T2DM ، با یا بدون COVID-19 ، هدف دستیابی به کنترل قند خون مطلوب است. تاکنون مشخص نیست که آیا کنترل قند خون خوب در یک مرکز سرپایی T2DM برای جلوگیری از COVID-19 کافی است ، اما کنترل قند خون با HbA1c <7٪ و تنوع گلوکز پلاسما که بین ۷۲ و ۱۴۴ میلی گرم در دسی لیتر حفظ می شود می تواند خطر عفونتهایی که ممکن است منجر به بستری شوند را کاهش دهد(دیابت نوع ۲ در طی کوید-۱۹). شواهد مستدلی وجود دارد که متوسط برنامه های تمرینی هوازی و مقاومتی در بهبود کنترل روزانه گلوکز ، سطح هموگلوبین A1c و فاکتورهای خطر ساز قلبی عروقی قابل اصلاح در افراد کم تحرک با T2DM8 و همچنین بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت موثر است.
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.