ایمنی و ایمنی زایی(ایمنوژنیسیته) یک واکسن ویروسی کروناویروس

ایمنی و ایمنی زایی(ایمنوژنیسیته) یک واکسن ویروسی کروناویروس

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 17

تعداد کلمات : 7000

مجله : Lancet Infectious Diseases,

انتشار : 2020

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
26 جولای 2021
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1296 بازدید
26,000 تومان
دانلود اصل مقاله

عنوان فارسی مقاله:ایمنی و ایمنی زایی(ایمنوژنیسیته) یک واکسن ویروسی   کروناویروس: آزمایش فاز ۱ افزایش دوز ، برچسب باز ، غیر تصادفی ، کنترل نشده   

 چکیده

  زمینه و هدف: موارد عفونت سندرم تنفسی  MERS-CoV  ۷ سال پس از اولین توصیف آن در عربستان سعودی ، در شبه جزیره عربستان همچنان افزایش می یابد. MERS-CoV به دلیل عدم وجود اقدامات مقابله ای موثر در حال حاضر ، خطر قابل توجهی برای امنیت بهداشت عمومی ایجاد می کند. هدف ما ارزیابی ایمنی و ایمنی زایی واکسن ویروسی ناقص آدنوویروس است که بیان کننده گلیکوپروتئین سطح اسپایک کامل ، ChAdOx1 MERS ، در انسان است.

روش ها: این آزمایش فاز ۱ برای افزایش دوز ، برچسب باز ، غیر تصادفی ، کنترل نشده و در مرکز واکسینولوژی بالینی و پزشکی   (آکسفورد ، انگلستان) انجام شد و شامل افراد سالم از ۱۸ تا ۵۰ سال با پیش واکسیناسیون منفی بود. آزمایش آنتی بادی HIV ، آنتی ژن سطحی هپاتیت B و آنتی بادی هپاتیت C (و تست بارداری ادرار منفی برای خانم ها). شرکت کنندگان یک تزریق عضلانی از ChAdOx1 MERS را در سه دوز مختلف دریافت کردند: گروه دوز پایین ۵ × ۱۰× ذره ویروسی ، گروه دوز متوسط ​​۲ • ۵ × ۱۰ ¹ ۰ ذرات ویروسی دریافت کردند و گروه دوز بالا ۵ × ۱۰×۰ دریافت کردند. ذرات ویروسی. هدف اصلی ارزیابی ایمنی و تحمل ChAdOx1 MERS بود که با وقوع عوارض جانبی درخواست شده ، ناخواسته و جدی بعد از واکسیناسیون اندازه گیری شد. هدف ثانویه ارزیابی ایمنی زایی سلولی و هومورال ChAdOx1 MERS ، اندازه گیری شده توسط ایمونوسپات متصل به آنزیم مرتبط با اینترفرون γ ، ELISA و سنجش های خنثی سازی ویروس پس از واکسیناسیون بود. شرکت کنندگان تا ۱۲ ماه پیگیری شدند. این مطالعه در ClinicalTrials.gov ، NCT03399578 ثبت شده است.

یافته ها: بین ۱۴ مارس و ۱۵ آگوست ۲۰۱۸ ، ۲۴ شرکت کننده ثبت نام کردند: شش نفر به گروه با دوز کم ، ۹ نفر به گروه با دوز متوسط ​​و ۹ نفر به گروه دوز بالا تقسیم شدند. همه شرکت کنندگان برای پیگیری در ۶ ماهگی در دسترس بودند ، اما ۵ نفر (یکی در گروه با دوز کم ، یک در گروه با دوز متوسط ​​و سه در گروه با دوز بالا) در پیگیری در ۱۲ ماه از دست رفتند. یک دوز واحد ChAdOx1 MERS در دوزهای حداکثر ۵ × ۱۰-۰ ذرات ویروسی بدون هیچگونه عوارض جانبی جدی مربوط به واکسن گزارش شده توسط ۱۲ ماه بی خطر بود. تصور می شود که یک رویداد نامطلوب جدی مربوط به ChAdOx1 MERS نیست. ۹۲ (۷۴٪ [۹۵٪ CI 66–۸۱]) از ۱۲۴ عارضه جانبی درخواست شده خفیف ، ۳۱ نفر (۲۵٪ [۱۸–۳۳]) متوسط ​​و همه محدود كننده خود بودند. عوارض جانبی ناخواسته در ۲۸ روز پس از واکسیناسیون در نظر گرفته شد که احتمالاً یا به طور قطع مربوط به ChAdOx1 MERS بوده است که عمدتاً ماهیتی خفیف داشته و در دوره پیگیری ۱۲ ماه برطرف شده است. نسبت عوارض جانبی متوسط ​​و شدید در گروه با دوز بالا نسبت به گروه با دوز متوسط ​​به طور قابل توجهی بالاتر بود (خطر نسبی ۵ • ۸۳ [۹۵٪ CI 2 • ۱۱–۱۷ • ۴۲] ، p <0 • ۰۰۰۱)  . افزایش قابل توجهی از میزان پاسخ در سلولهای T (003> p <0) و IgG (0001 / 0P <) به آنتی ژن اسپایک MERS-CoV در همه دوزها مشاهده شد. آنتی بادی های خنثی کننده MERS-CoV زنده در چهار (۴۴٪ [۹۵٪ CI 19-73]) از نه شرکت کننده در گروه با دوز بالا ۲۸ روز پس از واکسیناسیون و ۱۹ (۷۹٪ [۵۸-۹۳]) از ۲۴ مشاهده شد. شرکت کنندگان آنتی بادی هایی داشتند که قادر به خنثی سازی در روش خنثی سازی ویروس شبه نوع بودند.

تفسیر: ChAdOx1 MERS در تمام دوزهای آزمایش شده ایمن و قابل تحمل بود. یک دوز واحد قادر به ایجاد پاسخهای هومورال و سلولی علیه MERS-CoV بود. نتایج این کارآزمایی بالینی اولین بشر از پیشرفت بالینی در آزمایشات فاز ۱b و ۲ پشتیبانی می کند.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Safety and immunogenicity of a candidate Middle East respiratory syndrome coronavirus viral-vectored vaccine: a dose-escalation, open-label, non-randomised, uncontrolled, phase 1 trial

Abstract

Background

Cases of Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV) infection continue to rise in the Arabian Peninsula 7 years after it was first described in Saudi Arabia. MERS-CoV poses a significant risk to public health security because of an absence of currently available effective countermeasures. We aimed to assess the safety and immunogenicity of the candidate simian adenovirus-vectored vaccine expressing the full-length spike surface glycoprotein, ChAdOx1 MERS, in humans.

Methods

This dose-escalation, open-label, non-randomised, uncontrolled, phase 1 trial was done at the Centre for Clinical Vaccinology and Tropical Medicine (Oxford, UK) and included healthy people aged 18–50 years with negative pre-vaccination tests for HIV antibodies, hepatitis B surface antigen, and hepatitis C antibodies (and a negative urinary pregnancy test for women). Participants received a single intramuscular injection of ChAdOx1 MERS at three different doses: the low-dose group received 5 × 109 viral particles, the intermediate-dose group received 2·5 × 1010 viral particles, and the high-dose group received 5 × 1010 viral particles. The primary objective was to assess safety and tolerability of ChAdOx1 MERS, measured by the occurrence of solicited, unsolicited, and serious adverse events after vaccination. The secondary objective was to assess the cellular and humoral immunogenicity of ChAdOx1 MERS, measured by interferon-γ-linked enzyme-linked immunospot, ELISA, and virus neutralising assays after vaccination. Participants were followed up for up to 12 months. This study is registered with ClinicalTrials.gov, NCT03399578.

Findings

Between March 14 and Aug 15, 2018, 24 participants were enrolled: six were assigned to the low-dose group, nine to the intermediate-dose group, and nine to the high-dose group. All participants were available for follow-up at 6 months, but five (one in the low-dose group, one in the intermediate-dose group, and three in the high-dose group) were lost to follow-up at 12 months. A single dose of ChAdOx1 MERS was safe at doses up to 5 × 1010 viral particles with no vaccine-related serious adverse events reported by 12 months. One serious adverse event reported was deemed to be not related to ChAdOx1 MERS. 92 (74% [95% CI 66–81]) of 124 solicited adverse events were mild, 31 (25% [18–33]) were moderate, and all were self-limiting. Unsolicited adverse events in the 28 days following vaccination considered to be possibly, probably, or definitely related to ChAdOx1 MERS were predominantly mild in nature and resolved within the follow-up period of 12 months. The proportion of moderate and severe adverse events was significantly higher in the high-dose group than in the intermediate-dose group (relative risk 5·83 [95% CI 2·11–17·42], p<0·0001) Laboratory adverse events considered to be at least possibly related to the study intervention were self-limiting and predominantly mild in severity. A significant increase from baseline in T-cell (p<0·003) and IgG (p<0·0001) responses to the MERS-CoV spike antigen was observed at all doses. Neutralising antibodies against live MERS-CoV were observed in four (44% [95% CI 19–73]) of nine participants in the high-dose group 28 days after vaccination, and 19 (79% [58–93]) of 24 participants had antibodies capable of neutralisation in a pseudotyped virus neutralisation assay.

Interpretation

ChAdOx1 MERS was safe and well tolerated at all tested doses. A single dose was able to elicit both humoral and cellular responses against MERS-CoV. The results of this first-in-human clinical trial support clinical development progression into field phase 1b and 2 trials.