هوش مصنوعی، تغییر حقوقی و تفکیک قوا

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 33

تعداد کلمات : 10700

مجله : University of Cincinnati Law Review

انتشار : 2021

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

فونت ترجمه : Bنازنین 12

تاریخ انتشار
23 آوریل 2024
دسته بندی
تعداد بازدیدها
2383 بازدید
99,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:هوش مصنوعی، تغییر حقوقی و تفکیک قوا

چکیده

 این مقاله به نفع این گزاره استدلال می‌کند که قضات ماده سوم باید انسان بمانند، گزاره‌ای که به نظر می‌رسد بحث برانگیزتر از آن چیزی است که تصور می‌شود. برخی از منابع دانشگاهی حقوقی معاصر، به درجات مختلف، استدلال می‌کنند که جایگزینی قانون ساخت بشر با هوش مصنوعی (“AI”) اتفاق خواهد افتاد یا باید اتفاق بیفتد. به طور مستقیم، یوجین ولوخ اخیراً آزمایش فکری جالبی را ارائه کرده است که این سؤال اساسی را مطرح کرده است: اگر هوش مصنوعی به حدی پیشرفت کند که بتواند به اندازه کافی از نوشتن نظرات قضایی تقلید کند، آیا باید یک قاضی هوش مصنوعی را بپذیریم؟ پروفسور ولوخ استدلال می‌کند که باید آن را بپذیریم، اما این مقاله با نظر او مخالف است. اگرچه فناوری هوش مصنوعی در حال حاضر با این نقطه فاصله زیادی دارد، این مقاله با آزمایش فکری پروفسور ولوخ درگیر است، به این امید که بتواند به بینش‌های ارزشمندی در مورد اهمیت انسان در سیستم حقوقی منجر شود.

از نظر پروفسور ولوخ، نظر قضایی حاصل تنها چیزی است که اهمیت دارد. او معتقد است که: «اگر یک سیستم به طور قابل اعتمادی نظراتی را ارائه دهد که ما آنها را صحیح می‌دانیم، باید آن را بپذیریم، بدون اینکه بر ساختاری از پیش تعیین‌شده برای چگونگی تولید عقاید پافشاری کنیم.» (۱) این مقاله با آن فرض اساسی مشکل دارد. قوه قضائیه چیزی فراتر از یک کارخانه عقیدتی است. مشارکت انسان در فرآیندی که منجر به تولید نظر می‌شود ارزش قابل توجهی دارد.

شايد متداول‌ترين استدلال در اين راستا اين باشد كه اين فرآيند انصاف رويه‌اي را تقويت مي‌كند، كه منجر به پذيرش عميق‌تر نتيجه و مشروعيت سيستم دادگاه مي‌شود.۲ اما اين مقاله به دنبال جلب توجه به برخي دلايل مرتبط اما متفاوت است كه فرآیند به خودی خود ارزش قابل توجهی دارد، دلایلی که به نظر می‌رسد در این ادبیات به طور کامل در نظر گرفته نشده است.

 

 

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Artificial Intelligence, Legal Change, and Separation of Powers

Abstract

 This article argues in favor of the proposition that Article III judges should remain human, a proposition which turns out to be more controversial than one might think. Some contemporary legal academic literature has been arguing, to varying degrees, that replacing human made law with artificial intelligence (“AI”) will or should happen. Most directly, Eugene Volokh has recently posed an interesting thought experiment asking this basic question: if AI advances to the point where it can adequately mimic judicial opinion writing, should we accept an AI judge? Professor Volokh argues that we should, but this essay respectfully disagrees. Although AI technology is currently far from this point, this essay engages with Professor Volokh’s thought experiment, in the hopes that it could lead to some valuable insights into the importance of humans in the legal system. In Professor Volokh’s view, the resulting judicial opinion is all that matters; he maintains that: “If a system reliably yields opinions that we view as sound, we should accept it, without insisting on some predetermined structure for how the opinions are produced.”1 This essay takes issue with that basic premise. The judiciary is more than just an opinion factory. There is significant value in the human involvement in the process leading to the production of the opinion. Perhaps the most common argument along these lines is that the process fosters procedural fairness, which leads to deeper public acceptance of the result and the legitimacy of the court system.2 But this article seeks to draw attention instead to some related but different reasons that the process itself has significant value, reasons that seem not to be as thoroughly considered in this literature.