عنوان فارسی مقاله:هوش مصنوعی، حمل و نقل و شهر هوشمند: تعاریف و ابعاد یک عصر جدید تحرک

چکیده

هوش مصنوعی (AI) یک مفهوم قدرتمند است که هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارد و اگر به طور مسئولانه از آن استفاده شود، این پتانسیل را دارد که وسیله‌ای برای تغییرات مثبت فراهم کند که می‌تواند انتقال پایدار به یک الگوی زیست پذیری با منابع کارآمدتر را ارتقا دهد. هوش مصنوعی با کارکردها و قابلیت‌های یادگیری عمیق خود می‌تواند به عنوان ابزاری استفاده شود که ماشین‌ها را برای حل مشکلاتی که می‌تواند مناظر شهری را همانطور که چندین دهه است می‌شناسیم اصلاح کند و به ایجاد یک دوره جدید کمک کند که به نوبه خود موجب ظهور عصر “شهر هوشمند” شده است. یکی از حوزه‌های کلیدی که هوش مصنوعی می‌تواند دوباره تعریف کند حمل و نقل است. ارائه تحرک و تأثیر آن بر توسعه شهری را می‌توان با استفاده از سیستم‌های حمل و نقل هوشمند به طور کلی و حمل و نقل خودکار به طور خاص بهبود بخشید. این نوع جدید از تحرک مبتنی بر هوش مصنوعی، علیرغم ماشین محور بودن، باید یک فناوری کاربر محور باشد که کاربر انسانی، بازارها و جامعه را به طور کلی “درک” و “راضی کند”. باید اعتماد ایجاد شود و خطرات باید از بین بروند تا این گذار آغاز شود. این مقاله یک دیدگاه مفهومی جدید ارائه می‌کند که به طور کامل در مورد رابطه به ندرت مطالعه‌شده هوش مصنوعی، حمل‌ونقل و شهر هوشمند و چگونگی تأثیر این امر بر آینده شهری بحث می‌کند. این به طور خاص ابتکارات کلیدی تحرک هوشمند با اشاره به وسایل نقلیه متصل و خودمختار (CAVs)، وسایل نقلیه هوایی شخصی و بدون سرنشین (PAVs و UAVs) و تحرک به عنوان خدمات (MaaS) را پوشش می‌دهد، اما همچنین مداخلاتی را که ممکن است به عنوان فناوری‌های توانمند برای حمل و نقل، مانند اینترنت اشیا (IoT) و اینترنت فیزیکی (PI) یا منعکس کننده تحولات گسترده‌تر مانند صنعت ۴٫۰ است. این کار در نهایت یک ابزار مرجع برای محققان و برنامه ریزان شهری است که تعاریف روشن و منظمی از شرایط مبهم حرکت هوشمند فردا ارائه می‌کند و نقش‌های فردی و جمعی آن‌ها را در زیربنای این پیوند در حوزه توصیف می‌کند.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:

لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Artificial Intelligence, Transport and the Smart City: Definitions and Dimensions of a New Mobility Era

Abstract

Artificial intelligence (AI) is a powerful concept still in its infancy that has the potential, if utilised responsibly, to provide a vehicle for positive change that could promote sustainable transitions to a more resource-efficient livability paradigm. AI with its deep learning functions and capabilities can be employed as a tool which empowers machines to solve problems that could reform urban landscapes as we have known them for decades now and help with establishing a new era; the era of the “smart city”. One of the key areas that AI can redefine is transport. Mobility provision and its impact on urban development can be significantly improved by the employment of intelligent transport systems in general and automated transport in particular. This new breed of AI-based mobility, despite its machine-orientation, has to be a user-centred technology that “understands” and “satisfies” the human user, the markets and the society as a whole. Trust should be built, and risks should be eliminated, for this transition to take off. This paper provides a novel conceptual contribution that thoroughly discusses the scarcely studied nexus of AI, transportation and the smart city and how this will affect urban futures. It specifically covers key smart mobility initiatives referring to Connected and Autonomous Vehicles (CAVs), autonomous Personal and Unmanned Aerial Vehicles (PAVs and UAVs) and Mobility-as-a-Service (MaaS), but also interventions that may work as enabling technologies for transport, such as the Internet of Things (IoT) and Physical Internet (PI) or reflect broader transformations like Industry 4.0. This work is ultimately a reference tool for researchers and city planners that provides clear and systematic definitions of the ambiguous smart mobility terms of tomorrow and describes their individual and collective roles underpinning the nexus in scope.