پروتون درمانی برای سرطان پروستات: چالش ها و فرصت ها

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 27

تعداد کلمات : 9300

مجله : cancers

انتشار : 2022

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

:

تاریخ انتشار
17 مارس 2022
دسته بندی
تعداد بازدیدها
1371 بازدید
39,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:پروتون درمانی برای سرطان پروستات: چالش ها و فرصت ها

 چکیده

  خلاصه ساده: نتایج بالینی گزارش شده پروتون درمانی (PT) برای سرطان موضعی پروستات مشابه رادیوتراپی با پرتو خارجی مبتنی بر فوتون است. ظاهراً، مزایای دزیمتری PT هنوز به مزایای بالینی تبدیل نشده است. نتایج بالینی کمتر از حد مطلوب PT ممکن است ناشی از تجویز دوز ناکافی باشد، همانطور که توسط کارآزمایی ASCENDE-RT نشان داده شده است. علاوه بر این، عدم قطعیت های مربوط به برنامه ریزی درمان و فرآیندهای تحویل، و همچنین محدودیت های تکنولوژیکی در سیستم های درمان PT، ممکن است منجر به اختلاف بین دوزهای برنامه ریزی شده و دوزهای واقعی تحویل شده به بیماران شود. در این مقاله، وضعیت فعلی PT برای سرطان پروستات را بررسی کردیم و در مورد پیاده سازی های بالینی مختلف که به طور بالقوه می توانند نتیجه بالینی PT برای سرطان پروستات را بهبود بخشند، بحث کردیم. پیشرفت‌های تکنولوژیکی مختلفی که تحت آن عدم قطعیت‌ها در محاسبات دوز می‌تواند به حداقل برسد، از جمله PT هدایت‌شده با MRI، CT شمارش فوتون با انرژی دوگانه و سیستم‌های برنامه‌ریزی درمان مبتنی بر مونت کارلو با وضوح بالا، برجسته شده‌اند.

چکیده: مزایای دزیمتری طرح‌های درمانی پروتون درمانی (PT) نسبت به پرتودرمانی خارجی مبتنی بر فوتون (EBRT) برای سرطان موضعی پروستات به وضوح برتر است، اما نتایج بالینی گزارش‌شده مشابه است. این ممکن است به دلیل تجویز دوز ناکافی باشد، به ویژه در بیماری های پرخطر، همانطور که توسط کارآزمایی ASCENDE-RT نشان داده شده است. متناوباً، فقدان مزایای بالینی با PT ممکن است به دلیل تحویل نادرست دوز، عمدتاً به دلیل عدم قطعیت های هندسی و دزیمتریک در طول برنامه ریزی درمان، و همچنین روش های تحویل که انطباق دوز درمان ها را به خطر می اندازد، نسبت داده شود. فناوری‌های پیشرفته PT با دقت بالا، و برنامه‌ریزی درمان و تکنیک‌های تحویل پرتو برای رفع این عدم قطعیت‌ها در حال توسعه هستند. به عنوان مثال، اتاق‌های راه‌اندازی بیمار با هدایت تصویربرداری تشدید مغناطیسی خارجی (MRI) برای بهبود دقت موقعیت‌یابی بیمار برای درمان در حال توسعه هستند. سیستم های موقعیت یابی بیمار با هدایت MRI در اتاق نیز برای بهبود دقت هندسی PT بررسی می شوند. به زودی، سیستم‌های ارسال پرتو با دوز بالا، زمان تحویل پرتو را تا یک بند تنفس کوتاه می‌کنند و اثرات حرکت اندام و حرکات بیمار را به حداقل می‌رسانند. توموگرافی کامپیوتری شمارش فوتون با انرژی دوگانه و سیستم های برنامه ریزی درمان مبتنی بر مونت کارلو با وضوح بالا برای به حداقل رساندن عدم قطعیت در محاسبات برنامه ریزی دوز در دسترس هستند. ابزارهای پیشرفته تأیید صحت درمان در اتاق مانند سیستم های آشکارساز سریع گاما برای تأیید عمق PT استفاده می شود. انتظار می رود اجرای بالینی این فناوری های جدید دقت و انطباق دوز PT را در درمان سرطان های موضعی پروستات بهبود بخشد و منجر به نتایج بالینی بهتر شود. بهبود انطباق دوز همچنین ممکن است افزایش دوز، بهبود کنترل موضعی و اجرای طرح‌های درمان هیپوفرکشناسیون را برای بهبود توان عملیاتی بیمار و مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن PT تسهیل کند.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Proton Therapy for Prostate Cancer: Challenges and Opportunities

Abstract

Simple Summary: Reported clinical outcomes of proton therapy (PT) for localized prostate cancer are similar to photon-based external beam radiotherapy.  Apparently, the dosimetric advantages of PT have yet to be translated to clinical benefits. The suboptimal clinical outcomes of PT might be attributable to inadequate dose prescription, as indicated by the ASCENDE-RT trial. Moreover, uncertainties involved in the treatment planning and delivery processes, as well as technological limitations in PT treatment systems, may lead to discrepancies between planned doses and actual doses delivered to patients. In this article, we reviewed the current status of PT for prostate cancer and discussed different clinical implementations that could potentially improve the clinical outcome of PT for prostate cancer. Various technological advancements under which uncertainties in dose calculations can be minimized, including MRI-guided PT, dual-energy photon-counting CT and high-resolution Monte Carlo-based treatment planning systems, are highlighted. Abstract: The dosimetric advantages of proton therapy (PT) treatment plans are demonstrably superior to photon-based external beam radiotherapy (EBRT) for localized prostate cancer, but the reported clinical outcomes are similar. This may be due to inadequate dose prescription, especially in high-risk disease, as indicated by the ASCENDE-RT trial. Alternatively, the lack of clinical benefits with PT may be attributable to improper dose delivery, mainly due to geometric and dosimetric uncertainties during treatment planning, as well as delivery procedures that compromise the dose conformity of treatments. Advanced high-precision PT technologies, and treatment planning and beam delivery techniques are being developed to address these uncertainties. For instance, external magnetic resonance imaging (MRI)-guided patient setup rooms are being developed to improve the accuracy of patient positioning for treatment. In-room MRI-guided patient positioning systems are also being investigated to improve the geometric accuracy of PT. Soon, high-dose rate beam delivery systems will shorten beam delivery time to within one breath hold, minimizing the effects of organ motion and patient movements. Dual-energy photon-counting computed tomography and high- resolution Monte Carlo-based treatment planning systems are available to minimize uncertainties in dose planning calculations. Advanced in-room treatment verification tools such as prompt gamma detector systems will be used to verify the depth of PT. Clinical implementation of these new technologies is expected to improve the accuracy and dose conformity of PT in the treatment of localized prostate cancers, and lead to better clinical outcomes. Improvement in dose conformity may also facilitate dose escalation, improving local control and implementation of hypofractionation treatment schemes to improve patient throughput and make PT more cost effective.