عنوان فارسی مقاله:سبک‌های رهبری و مدیریت نوآوری: نقش سرمایه انسانی چیست؟

چکیده

سبک‌های رهبری و سرمایه انسانی محرک‌های مهم فرآیندهای نوآوری می‌باشند. نحوه تعامل رهبر با اعضای سازمان می‌تواند فرآیندهای نوآوری را بهبود ببخشد یا از آن استفاده کند، زیرا رهبران بر سایر افراد در دستیابی به اهدافشان تأثیر می‌گذارند، آن‌ها را توانمند می‌سازند و به آنها انگیزه می‌دهند. سرمایه انسانی محرک مهم نوآوری و رقابت است، زیرا منحصر به فرد بودن شرکت و همچنین فرآیند کسب مهارت‌ها، قابلیت‌ها، دانش و تخصص را شکل می‌دهد. به این ترتیب، اهداف اصلی مقاله تحلیل تأثیر سبک‌های رهبری بر فرآیند نوآوری و همچنین پرداختن به اثر تعدیل سرمایه انسانی بر رابطه قبلی است. چهار سبک رهبری – خودکامه، تعاملی، دموکراتیک و تحول‌گرا – برای اندازه‌گیری تأثیرات آن‌ها بر فرآیند نوآوری با در نظر گرفتن انواع جایگزین نوآوری در نظر گرفته شد. پایگاه داده بررسی نوآوری جامعه CIS 2018، شامل داده‌های پرتغال، دوره ۲۰۱۶-۲۰۱۸، با نمونه‌ای از ۱۳۷۰۲ شرکت، استفاده شد. در رابطه با بخش تجربی، ابتدا یک تحلیل اکتشافی برای درک بهتر ارتباط بین سبک‌های رهبری و استراتژی‌های نوآورانه انجام شد و به دنبال آن یک تخمین اقتصادسنجی شامل ۲۸ مدل لاجیت برای تفکیک تأثیرات خاص هر رهبر بر هر نوع نوآوری انجام شد. شواهد نشان می‌دهد که سبک‌های رهبری مستبد و تعاملی تأثیر منفی بر نوآوری دارند و رهبری تحول آفرین و دموکراتیک بر نوآوری تأثیر مثبت دارد. علاوه بر این، سرمایه انسانی رابطه بین سبک‌های رهبری و فرآیند نوآوری را تعدیل می‌کند. به عنوان مثال، تحت همان سبک رهبری، وجود مهارت‌های اضافی تمایل به نوآوری را افزایش می‌دهد. این مقاله بینش‌های مرتبطی را هم برای مدیران و هم برای سیاست‌گذاران ارائه می‌کند و تأکید می‌کند که اگر شرکت‌ها سبک‌های رهبری مشارکتی (دموکراتیک و تحول‌گرا) بیشتری را اجرا کنند و همچنین اگر در شایستگی‌هایی برای ارتقای درونی‌سازی و اشتراک دانش سرمایه‌گذاری کنند، نوآوری تسریع خواهد شد. در مجموع، ثابت شده است که رهبری مشارکتی همراه با مهارت‌های داخلی ترکیبی کارآمد برای تحقق نوآوری است. به این ترتیب، ابزارهای سیاستی باید همزیستی این دو عامل را افزایش دهند.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:

لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Leadership Styles and Innovation Management: What Is the Role of Human Capital?

Abstract

Leadership styles and human capital are important drivers of innovation processes. The way the leader interacts with the organization members can pre-empt or leverage innovation processes as leaders influence, empower and motivate other individuals in the achievement of their goals. Human capital is an important driver of innovation and competitiveness, as it will shape the uniqueness of the company as well as the process to obtain skills, capabilities, knowledge and expertise. As such, the main objectives of the paper are to analyze the impact of leadership styles on the innovation process and also to address the moderation effect of the human capital on the previous relation. Four leadership styles—autocratic, transactional, democratic, and transformational—were considered to measure their impacts on the innovation process, considering the alternative types of innovations. The 2018 Community Innovation Survey (CIS) database was used, encompassing Portuguese data, covering the 2016–2018 period, with a sample of 13702 firms. In regard to the empirical part, first, an exploratory analysis was run to better understand the connection between the leadership styles and the innovative strategies followed by an econometric estimation encompassing 28 logit models to disentangle the specific impacts of each leader on each innovation type. Evidence proves that autocratic and transactional leadership styles have a negative impact on innovation and transformational and democratic leadership impact innovation positively. Furthermore, human capital was found to moderate the relationship between leadership styles and the innovation process; i.e., under the same leadership style, the presence of additional skills leverages innovative propensity. The paper brings relevant insights for both managers and policymakers, highlighting that innovation will be accelerated if firms implement more participatory (democratic and transformational) leadership styles and also if they invest in competences to promote knowledge internalization and share. All in all, participatory leadership combined with the internal skills is proved to be an efficient combination for innovation to take place; as such, policy instruments must promote the