ارتباط شیوه‌های منابع انسانی سبز و عملکرد پایدار: نقش میانجی رضایت شغلی و انگیزش سبز

عنوان فارسی مقاله:ارتباط شیوه‌های منابع انسانی سبز و عملکرد پایدار: نقش میانجی رضایت شغلی و انگیزش سبز

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر رضایت شغلی و انگیزه سبز به عنوان واسطه‌های شیوه‌های منابع انسانی سبز و عملکرد پایدار در صنعت هتلداری بود. به منظور جمع آوری اطلاعات به صورت کمی، پرسشنامه‌ای برای کارکنان هتل‌های پنج و چهار ستاره مصر صادر شد. دیدگاه‌های ۳۳۳ کارمند شاغل در ۱۸ هتل پنج و چهار ستاره از چهل و چهار هتل واقع در قاهره بزرگ با استفاده از مدل معادله ساختاری حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) تجزیه و تحلیل شد. نتایج اعتبار مدل را تایید کرد و نشان داد که شیوه‌های منابع انسانی سبز تأثیر مثبتی بر رضایت شغلی دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که رضایت شغلی و “انگیزه سبز” به طور معنی داری به عملکرد پایدار کمک می‌کند. علاوه بر این، نتایج نشان داد که رضایت از کار به عنوان یک میانجی جزئی و کامل بین متغیرهای شیوه‌های منابع انسانی پایدار و عملکرد پایدار عمل می‌کند. پیامدهای تئوری و مدیریت بررسی می‌شود.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:

لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Linking Green Human Resource Practices and Sustainable Performance: The Mediating Role of Job Satisfaction and Green Motivation

Abstract

The purpose of this study was to investigate the influence of job satisfaction and green motivation as mediators of green human resource practices and sustainable performance in the hotel industry. In order to collect information in a quantifiable manner, a questionnaire was issued to the employees of Egypt’s five- and four-star hotels. Perspectives of 333 employees working at 18 fiveand four-star hotels out of forty-four hotels located in Greater Cairo were analyzed using the partial least squares structural equation model (PLS-SEM). The results supported the model’s validity and demonstrated that green human resource practices had a beneficial effect on job satisfaction. In addition, the results suggested that job satisfaction and “green motivation” significantly contributed to sustainable performance. In addition, the results demonstrated that work satisfaction acted as a partial and full mediator between the variables of sustainable human resource practices and sustainable performance. The ramifications of theory and management are examined.