روش‌های چاپ(پرینت) سه‌بعدی برای ساخت داربست مبتنی بر بیوسرامیک برای مهندسی بافت استخوان فک و صورت

نوع فایل : word

تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش : 52

تعداد کلمات : 18500

مجله : Journal of Functional Biomaterials

انتشار : 2024

ترجمه متون داخل جداول : ترجمه شده است

درج جداول در فایل ترجمه : درج شده است

منابع داخل متن : به صورت فارسی درج شده است

کیفیت ترجمه : طلایی

فونت ترجمه : Bنازنین 12

تاریخ انتشار
17 مارس 2024
دسته بندی
تعداد بازدیدها
4609 بازدید
120,000 تومان

عنوان فارسی مقاله:روش‌های چاپ(پرینت) سه‌بعدی برای ساخت داربست مبتنی بر بیوسرامیک برای مهندسی بافت استخوان فک و صورت

 چکیده

 فناوری چاپ سه بعدی (۳DP) زمینه استفاده از بیوسرامیک برای کاربردهای فک و صورت و پریودنتال را متحول کرده است و کنترل بی سابقه‌ای بر شکل، اندازه و ساختار ایمپلنت‌های بیوسرامیک ارائه می‌دهد. علاوه بر این، بیوسرامیک ها به دلیل زیست سازگاری، پایداری زیستی و خواص مکانیکی مطلوب، به مواد جذابی برای این کاربردها تبدیل شده‌اند. با این حال، علی‌رغم مزایایی که دارند، ایمپلنت‌های بیوسرامیک همچنان با مشکلات عملکرد بیولوژیکی پایین‌تری پس از کاشت، مانند ادغام استخوانی آهسته، پاسخ ناکافی بافت، و افزایش خطر شکست ایمپلنت همراه هستند. برای مقابله با این چالش‌ها، محققان استراتژی‌هایی را برای بهبود عملکرد بیولوژیکی ایمپلنت‌های بیوسرامیک پرینت سه بعدی توسعه داده‌اند. هدف از این بررسی، ارائه یک مرور کلی از تکنیک‌ها و استراتژی‌های ۳DP برای مواد بیوسرامیک طراحی‌شده برای بازسازی استخوان است. این بررسی همچنین به استفاده و ادغام بیومولکول‌های فعال در سازه‌های بیوسرامیک چاپ سه بعدی برای تحریک بازسازی استخوان می‌پردازد. با کنترل زبری سطح و ترکیب شیمیایی ایمپلنت، ساختار را می‌توان به گونه‌ای طراحی کرد که یکپارچگی استخوانی را تقویت کند و خطر واکنش‌های نامطلوب بافت را کاهش دهد. علاوه بر این، فاکتورهای رشد، مانند پروتئین‌های مورفوژنیک استخوان (rhBMP-2) و عامل دارویی (دی پیریدامول)، می‌توانند برای ترویج رشد بافت استخوانی جدید ترکیب شوند. ترکیب تخلخل در ساختارهای بیوسرامیک می‌تواند تشکیل بافت استخوان و پاسخ بیولوژیکی کلی ایمپلنت را بهبود بخشد. به این ترتیب، استفاده از اصلاح سطح، ترکیب با مواد دیگر، و ترکیب گردش کار ۳DP می‌تواند منجر به نتایج بهتر بهبودی بیمار شود.

 

 

 

ادامه مطلب

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Three-Dimensional Printing Methods for Bioceramic-Based Scaffold Fabrication for Craniomaxillofacial Bone Tissue Engineering

Abstract

 Three-dimensional printing (3DP) technology has revolutionized the field of the use of bioceramics for maxillofacial and periodontal applications, offering unprecedented control over the shape, size, and structure of bioceramic implants. In addition, bioceramics have become attractive materials for these applications due to their biocompatibility, biostability, and favorable mechanical properties. However, despite their advantages, bioceramic implants are still associated with inferior biological performance issues after implantation, such as slow osseointegration, inadequate tissue response, and an increased risk of implant failure. To address these challenges, researchers have been developing strategies to improve the biological performance of 3D-printed bioceramic implants. The purpose of this review is to provide an overview of 3DP techniques and strategies for bioceramic materials designed for bone regeneration. The review also addresses the use and incorporation of active biomolecules in 3D-printed bioceramic constructs to stimulate bone regeneration. By controlling the surface roughness and chemical composition of the implant, the construct can be tailored to promote osseointegration and reduce the risk of adverse tissue reactions. Additionally, growth factors, such as bone morphogenic proteins (rhBMP-2) and pharmacologic agent (dipyridamole), can be incorporated to promote the growth of new bone tissue. Incorporating porosity into bioceramic constructs can improve bone tissue formation and the overall biological response of the implant. As such, employing surface modification, combining with other materials, and incorporating the 3DP workflow can lead to better patient healing outcomes.