رهبری مشارکتی، اقدام جمعی و حاکمیت جامعه در برابر بحران‌های سلامت عمومی در شرایط عدم قطعیت: مطالعه موردی جامعه کوانجینگوان در چین

عنوان فارسی مقاله:رهبری مشارکتی، اقدام جمعی و حاکمیت جامعه در برابر بحران‌های سلامت عمومی در شرایط عدم قطعیت: مطالعه موردی جامعه کوانجینگوان در چین

چکیده

در مواجهه با یک بحران سلامت عمومی پر از عدم قطعیت، جامعه چگونه باید واکنش نشان دهد تا به طور مؤثر تأثیر منفی اپیدمی بر سلامت عمومی کاهش یابد؟ این مقاله یک جامعه روستایی چینی واقع در نزدیکی شهر ووهان را به عنوان مثال ارائه می‌کند تا مکانیسمی را بررسی کند که چگونه رهبری مشارکتی اقدام جمعی را در اداره جامعه در برابر همه‌گیری COVID-19 افزایش داد. قرنطینه زودهنگام برای جلوگیری از سرایت به جامعه، رعایت دقیق فاصله اجتماعی برای جلوگیری از انتشار داخلی، حذف به موقع وحشت عمومی و تأمین کارآمد لوازم مورد نیاز خانوارها در جلوگیری از گسترش همه‌گیری مؤثر بوده است. تحقیقات ما نشان می‌دهد که رهبری مشارکتی می‌تواند این اهداف را عمدتاً با یکپارچه‌سازی مؤثر دانش محلی، فناوری اطلاعات مدرن و خود سازمان‌دهی اجتماعی، و سپس ترویج تحقق اقدام جمعی پیشگیری و کنترل همه‌گیری جامعه محقق کند و درس‌ها و پیامدهای آن برای سلامت عمومی مورد بحث قرار می‌گیرد.

ادامه مطلب

راهنمای خرید:

لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.

Title: Collaborative Leadership, Collective Action, and Community Governance against Public Health Crises under Uncertainty: A Case Study of the Quanjingwan Community in China

Abstract

In the face of a public health crisis full of uncertainty, how should the community respond in order to effectively reduce the negative impact of the epidemic on public health? This article takes a Chinese rural community located near Wuhan City as an example to explore the mechanism of how collaborative leadership enhanced collective action in community governance against the COVID-19 pandemic. Early blockading to prevent transmission into the community, strict maintenance of social distance to prevent internal diffusion, timely elimination of public panic, and efficient guarantees of household supplies have proven effective in preventing the spread of the epidemic. Our research shows that collaborative leadership can achieve these goals mainly by effectively integrated local knowledge, modern information technology, and social self-organization, and then promoting the realization of collective action of community epidemic prevention and control. The lessons and implications for public health are discussed.